'God staat niet onvoorwaardelijk achter de Joden', antwoordt ds. H. D. Rietveld. 'Het Oude Testament is duidelijk voorwaardelijk over Gods wil met Zijn uitgeleide volk. Het was geen eigen verdienste dat ze in het beloofde land mochten leven (Deuteronomium 9: 4-7). Ze konden rekenen op Gods zegen wanneer ze naar Zijn geboden leefden maar op Gods vloek wanneer ze hun eigen gang gingen. De oudtestamentische geschiedschrijving toont steeds aan hoe Israël gefaald heeft en uit het beloofde land werd verdreven, zoals God al had voorzegd (Deuteronomium 31:16) en waar Mozes hen ook steeds voor waarschuwde. Ook Jozua besefte dat al (Jozua 24:19).

In de loop van eeuwen is de theocratie (Gods directe volksregering in het beloofde land via Zijn wetten) teloor gegaan. De Joden hebben vaak in de diaspora geleefd en is ook nu nog wereldwijd verspreid. Alleen door de naleving van de torah in de rabbijnse tradities (inclusief besnijdenis, sabbatsviering en kashroet (spijswetten)) heeft het Jodendom zonder tempel stand kunnen houden. Dat is althans menselijk te constateren. Maar heeft daarmee de HEERE het volk verlaten? En Zijn verbond met hen opgezegd? Het nog steeds bestaan van het Joodse volk moeten we toch als een bewijs erkennen dat God Zijn volk een plaats op aarde gunt.

Onder de Palestijnen zijn mogelijk afstammelingen van Abrahams eerste zoon Ismaël. Voor Ismaëls nageslacht heeft God ook beloften. Hagar, zijn moeder nam een vrouw voor Ismaël uit Egypte (Genesis 21:17-21). Zijn nageslacht woonde er in de regio (Genesis 25:12-18). De wortels van het huidige conflict lopen ver terug de geschiedenis in, al blijft het de vraag hoe alles eeuwenlang precies verlopen is (volksverhuizingen bijvoorbeeld). In ieder geval zijn Palestijnen die het christelijk geloof belijden zeker broeders en zusters van andere christenen (inclusief trouwens Messiasbelijdende Joden). Hun levens zijn natuurlijk net zo veel waard als ieder ander mensenleven. Daarom zal iedere christen ook voor de verdrukte en lijdende Palestijnen bidden. Dus om vrede en recht voor zowel Israël als de Palestijnen. 

Uiteindelijk is Hamas de oorlog met meedogenloze moordzucht begonnen. Daarom zullen christenen zowel voor getraumatiseerde Joden als voor onderdrukte Palestijnen bidden opdat de God van de hemel recht en gerechtigheid, vrede op aarde zal geven. Vanuit dit geloofsperspectief  moet men m.i. ook terughoudend zijn om voortvarend allerlei Bijbelteksten op de huidige politieke ontwikkelingen te plakken. Wij kunnen niet precies uitmaken hoe de Heere Zijn volk leidt. Het is beter het concretiseren van Gods beloften en profetieën over te laten aan de Heere Zelf', aldus de christelijke gereformeerde emerituspredikant.