“De vondsten op deze plek zijn overtuigend”, vertelt Dr. Tom McCollough, leider van het opgravingsteam. “Alles wijst erop dat Khirbet Qana al vanaf de vroege kerk werd gezien als het Kana uit het Nieuwe Testament.”

Een Joodse nederzetting in Jezus’ tijd
Uit opgravingen blijkt dat Khirbet Qana bewoond werd door Joden van 323 voor Christus tot 324 na Christus. Er zijn resten gevonden van een Beit Midrash (Joods studiehuis) en munten uit de tijd van de Makkabese opstand. Dat bevestigt dat het om een levendige Joodse gemeenschap ging in de tijd van Jezus.

Daarentegen is in het nabijgelegen Kafr Kanna, populair onder middeleeuwse pelgrims, geen enkel archeologisch bewijs gevonden van Joodse bewoning in de eerste eeuw.

Christelijke grotten en stenen kruiken
Een opvallende ontdekking in Khirbet Qana is een stelsel van ondergrondse grotten die vroege christenen gebruikten als gebedsplaatsen. Deze dateren van de Byzantijnse tot de Kruisvaarderstijd (5e tot 12e eeuw). In een van de kamers vonden onderzoekers een altaar van een omgekeerde sarcofaagdeksel. Boven dit altaar stond een grote stenen kruik, met ruimte voor nog vijf.

Dit sluit nauw aan bij het evangelieverhaal waarin Jezus zes stenen kruiken liet vullen met water, voordat Hij het in wijn veranderde. De kruiken hadden een inhoud van 70 tot 120 liter, een detail dat ook in het Johannesevangelie wordt genoemd.

Ook werden Griekse inscripties gevonden met de woorden Kyrios Iesou (‘Heer Jezus’), kruisen in de muren en namen van pelgrims.

Persoonlijke plek voor Jezus
Volgens McCollough was Khirbet Qana 'een bloeiend Joods dorp in het hart van Jezus’ bediening'. Historicus dr. James Tabor voegt daaraan toe dat deze plek mogelijk een bijzondere betekenis had voor Jezus. “Het kan zelfs een persoonlijk toevluchtsoord voor Hem zijn geweest.”