Wat iedere christen zou moeten weten over de woestijn van Judea en Ein Gedi
Veel mensen denken bij een woestijn aan een grote zandbak. Maar weet je dat er heel veel verschillende woestijnen zijn? Zo is de Woestijn van Judea een rotswoestijn. In Israël noemt men zo’n woestijn een ‘midbar’, een ‘wildernis’. Het is een gebied vol bergen, kloven en rotsen.
Eigen aan een woestijn is dat het er weinig regent. Dat er in de Woestijn van Judea weinig neerslag valt komt door de ligging. Als het in de winter regent in Israël, komen de regenwolken vaak uit de richting van de Middellandse Zee, vanuit het westen. De regenwolken regenen uit boven het bergland van Judea. Een paar kilometer verderop, aan de oostkant van de heuvels, blijft het vervolgens min of meer droog.
Als het regent is het trouwens erg gevaarlijk in de Woestijn van Judea. Het water uit de bergen stroomt dan met hoge snelheid richting de Dode Zee. In de loop van de tijd zijn daardoor enorme kloven ontstaan. Dat heet een ‘wadi’. In een wadi kun je fantastisch wandelen en klimmen. Maar als het regent kun je er beter een eindje uit de buurt blijven.
Bekijk de video van De Verkenners:
Ein Gedi
Een van de bekendste wadi’s van de Woestijn van Judea heet Wadi David. Het bijzondere aan die wadi is dat er dankzij een waterbron eigenlijk altijd water stroomt. Daarom is het er heel het jaar door prachtig groen. Zo’n groene, vruchtbare plaats in de woestijn noem je een oase.
De wadi heet natuurlijk niet voor niets Wadi David. Misschien ga je de naam begrijpen als je weet dat deze wadi ook wel Ein Gedi wordt genoemd. In de Bijbel kun je lezen dat David, toen hij op de vlucht was voor koning Saul, zich een tijd schuilhield in Ein Gedi (1 Sam. 24:1).
Het is begrijpelijk dat David ervoor koos om in Ein Gedi te verblijven. Je kunt je er prachtig verstoppen, en ook is er natuurlijk water beschikbaar.
De Hebreeuwse naam ‘Ein Gedi’ betekent letterlijk zoiets als: ‘bron van de steenbok’. Dat heeft een reden: in het gebied leven heel veel steenbokken.
Dieren
De woestijn lijkt een verlaten gebied. Het is echter verbazend hoeveel dieren er toch nog leven, en dan vooral ook in de buurt van oasen. Denk aan: steenbokken, hyena’s, wolven, woestijnvossen, klipdassen. En dan heb je natuurlijk ook nog slangen, schorpioenen.
In de Woestijn van Judea leven zelfs enkele luipaarden. Ze zijn erg schuw en je ziet ze daarom bijna nooit, maar aan de sporen en uitwerpselen weten we dat ze er zijn.
In de woestijn leven bedoeïenen. Ze trekken rond in de woestijn met hun vee. Regelmatig kom je ze tegen met hun geiten, schapen of soms zelfs kamelen.
Jesaja
De langste tijd van het jaar is de woestijn ontzettend dor en droog. Als je in het voorjaar echter goed kijkt, zie je tussen de rotsen en stenen soms opeens prachtige bloemen bloeien. Vaak moet ik dan denken aan de woorden van de profeet Jesaja. Hij profeteert dat de woestijn eens zal bloeien als een roos (Jes. 35:1-2).
De woestijn is bij Jesaja een beeld van Israël. Dankzij het ingrijpen van God zal Israël, een dorre woestijn, veranderen in een bloemenzee.
God spreekt
Zoals gezegd is het Hebreeuwse woord voor woestijn, ‘midbar’. Midbar komt van het woord: ‘ledaber’. Dat betekent letterlijk ‘spreken’. Als je de Bijbel goed leest, begrijp je waarom. In de woestijn, in de ‘midbar’, spreekt God.
In de Bijbel lezen we vaak dat mensen met een bijzondere taak een periode in de woestijn verblijven: Mozes, Elia, Johannes de Doper en ook de Heere Jezus. Om dezelfde reden staan er in de Woestijn van Judea nog steeds een aantal kloosters. In de stilte en leegte zoekt men de ontmoeting met God.
De les voor jou: al voelt je leven als een dorre woestijn, wordt niet moedeloos. Juist in de woestijn spreekt God.
Deze informatie is afkomstig uit het informatieblad dat hoort bij deze video van De Verkenners. Klik hier voor meer informatie. De Verkenners is een gezamenlijk initiatief van Steunfonds Israël / Isaac da Costa, Stichting Steun Messiasbelijdende Joden en het Centrum voor Israëlstudies.
Praatmee