Een bekeringsoproep: het wordt tijd dat we 'groene christenen' worden
Wij leven niet alleen op te grote voet, maar onze voetafdruk is ook nog eens smerig. Hoe je het ook wendt of keert: niemand kan zijn handen in onschuld wassen. Goede bedoelingen ten spijt, wij zijn allemaal vervuilers. We maken deel uit van een groot collectief.
Dat het niet goed gaat met de aarde weten we al decennialang. Sommigen plakken zich uit frustratie vast aan een schilderij of smijten er blikken soep tegenaan. Het is nog net geen geweld tegen personen, maar wel tegen objecten. Sinds wanneer zijn musea demonstratieplaatsen? Anderen gaan getergd op de A12 zitten of liggen. Dat alles om aandacht te vragen voor de verwoesting van het huis dat wij – mogen – bewonen. Dieren en planten sterven massaal uit. Soortenrijkdommen decimeren. Insecten bezwijken aan overdoses vergif, met alle gevolgen voor land- en tuinbouw (bestuiving). Overbemesting bedreigt de kwaliteit van grond- en drinkwater. Tenslotte roeien we ook onszelf uit.
Praatmee