Moet een kerk scheuren vanwege dienstbare vrouwen?
Jaren geleden werd ik in de supermarkt aangesproken door iemand die wist dat ik meehielp in een kleine kerkelijke gemeente. Ze vroeg me of ‘onze gemeente’ er ook zo'n eentje was waar ze homo’s toelieten en vrouwen in het ambt. Het werd met zichtbare afkeuring naast elkaar geplaatst.
Dienstbare vrouwen op één lijn plaatsen met homoseksualiteit? Nu de discussie opnieuw oplaait over beide onderwerpen, worden ze weer naast elkaar genoemd om vooral te waarschuwen voor de heilloze weg. Maar ik vind het storend om deze twee principieel zo verschillende dingen in één adem te noemen, alsof ze met elkaar verwant zijn. Dat zijn ze niet.
Voor alle duidelijkheid: ik spreek liever niet over ‘ambt’, maar over dienstbaar zijn. Met het begrip ambt, sluit je ‘ambteloze’ dienaars van Jezus Christus uit. Het dienstbetoon van een voorganger, een ouderling, leraar of diaken, rust niet op een sekse, maar op de intieme omgang met de Heere God en de kracht van de Heilige Geest.
Over homoseksualiteit is weinig moois te vinden in de Bijbel. Ik begrijp ook niet hoe je deze twee onderwerpen naast elkaar wilt zetten, met de ondertoon: kijk, zo glijden wij als kerk bij Gods Woord vandaan. Dat ervaar ik als geestelijke verwarring zaaien. Voor zover ik weet, zegt de Bijbel weinig verheffends over homoseksualiteit. Maar datzelfde Woord overtuigt mij er ruimschoots van dat de Heere God graag vrouwen in Zijn dienst neemt!
Praatmee