Al dit werk werd in februari stopgezet door de Russische invasie. Hoe heb je dat ervaren?
"In december, toen Rusland troepen begon op te verzamelen aan de grens, spraken de journaals op tv al over de mogelijke invasie. Wij, als organisatie, baden dat het niet zou gebeuren. Maar twee weken voordat de oorlog begon, vroegen we de studenten om te vertrekken. We hebben de vakantie die ze vroeger in maart hadden opgeschoven naar begin februari, omdat de situatie gespannen werd. De leiding van de organisatie in de Verenigde Staten vroeg ons onze koffers in te pakken voor het geval we moesten vluchten. De dag voor de invasie riepen ze ons dringend op om te vertrekken, ze zeiden dat we slechts 40 minuten hadden om ons voor te bereiden op de noodevacuatie. Veel mensen in het team hadden niet verwacht dat het zou gebeuren. Ik dacht zelf wel dat het kon gebeuren, vanwege de opeenhoping van soldaten aan de grens."
Hoe ben je gevlucht?
"Het was allemaal erg traumatisch, wat we die dag meemaakten en wat velen de volgende dagen meemaakten. We vertrokken snel omdat we waren gewaarschuwd dat de beschietingen van Kiev die nacht zouden beginnen, maar we konden maar één kleine koffer meenemen. Het is moeilijk, want je kunt je leven niet in een koffer stoppen, en je verlaat je huis met gevaar voor bombardementen. Je laat daar ook je familie achter, mensen van wie je houdt, die het land niet verlaten, maar erop vertrouwen dat ze in de handen van de Heer zijn. Het was een schok, iets dat ons vertrouwen erg op de proef stelde. Het was traumatisch."
Wat zijn uw plannen voor de toekomst, denkt u dat u naar Oekraïne kunt terugkeren?
"De meeste van onze zendelingen zijn al teruggekeerd naar Oekraïne. De mannen bleven en gedurende deze maanden deden ze zoveel, ze gingen in dienst, deelden voedsel uit en hielpen waar ze konden, zelfs met gevaar voor eigen leven. De vrouwen en kinderen vertrokken, en sommigen zijn nog steeds in andere delen van Europa. Ik ben van plan om in augustus naar een kamp in Tsjechië te gaan en dan misschien terug te gaan naar Oekraïne om het werk van onze missie voort te zetten."
Waarom is het belangrijk om God in je leven te hebben in een crisis als deze?
"Het leven vloeit voort uit God en in Zijn aanwezigheid is er volheid van vreugde. Als iemand met de kracht en vreugde van de Heer een beproeving wil doorstaan, moet hij op Hem vertrouwen, want zelfs door deze beproeving toe te staan, werkt Hij in onze harten, voorziet Hij in behoeften, onderwijst Hij ons en brengt Hij ons waar we moeten zijn zijn. Als je op God vertrouwt, kun je dit allemaal zien, maar als je God niet hebt, kun je alleen de slechte dingen zien. Als je dicht bij God blijft, kan je Gods werk zien te midden van grote moeilijkheden."
Lees het volledige interview (Engelstalig) op de website van Evangelical Focus.
Oorlog Oekraïne
- Oekraïnedebat: een gebed en een psalm in de Tweede Kamer
- Segers beschuldigt Poetin van blasfemie: “Jezus geciteerd om bloedbad goed te praten”
- Zien we elementen van de eindtijd in de oorlog tegen Oekraïne?
- Mag ik als christen Poetin haten?
- Zendeling Stefanie de Wildt blijft in Oekraïne: "De Heere geeft ons vrede en ik hoef niet bang te zijn"
Meer over Oorlog Oekraïne »
Stitcher
