"Mijn kerk belijdt formeel dat zij 'onopgeefbaar verbonden [is] met het volk Israël'," schrijft de predikant op Twitter. "Tot nu toe laat ze officieel in het midden of daarmee ook de staat Israël bedoeld wordt. In het licht van de moord op 115+ Palestijnse demonstranten door Israëls leger eis ik duidelijkheid." Volgens het Israëlische ministerie van Defensie moest er wel worden ingegrepen omdat Palestijnen het land wilden binnenvallen en daarbij explosieven gebruikten. Ook zou er zijn geschoten op Israëlische troepen.

Op de website van de PKN is het volgende te vinden over 'de onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël': 'Dat geeft het belang aan dat de Protestantse Kerk hecht aan het gesprek met het volk Israël. Er spreekt het besef uit dat de wortels van het christelijk geloof Joods zijn. De benaming ‘het volk Israël’ wordt breed opgevat. Het is het volk Israël zoals het zichzelf verstaat. Het is niet aan de Protestantse Kerk om te bepalen wie tot het Joodse volk behoren. Het Joodse zelfverstaan is heel divers. 

Naar mijn idee bedoelt zij daar niet expliciet maar wel impliciet zij die behoren bij de staat Israël en dus de staat Israël zelf.
Eigenlijk net zoals je als leden van een gezin onopgeefbaar met elkaar verbonden bent, wat die ander op dat moment ook doet of nalaat.

— J.A. Berkheij (@Berkheij) May 27, 2018

Het woord ‘onopgeefbaar’ heeft een historische en een theologische connotatie. (...)  Volgens een beleidsnota uit 2008 moet de kwalificatie ‘onopgeefbaar’ verstaan worden ‘tegen de achtergrond van een eeuwenlange geschiedenis waarin de kerk zich had vervreemd van haar wortels in het volk Israël, met alle voor Israël – en op een andere manier ook voor de kerk – desastreuze gevolgen daarvan’. Het woord ‘onopgeefbaar’ herinnert de Kerk aan deze noodlottige geschiedenis en roept op tot een fundamenteel andere houding.

Jezus is een Jood. Het Nieuwe Testament is voor het overgrote deel Joods. Dat de kerk het gesprek met het Jodendom zoekt, raakt aan het hart van het belijden. De kern van beide religieuze tradities gaat terug op de God van Israël. De God die daarin ter sprake komt is één, de Ene. Joden en christenen blijven elkaars pad voortdurend kruisen, juist omdat de oorsprong van de weg één is.'

Ds. Van den Berg schrijft sinds zijn bezoek aan Israël en de Palestijnse gebieden in mei 2009 over de houding van Nederlandse christenen, in het bijzonder binnen de Protestantse Kerk, ten opzichte van de Palestijnse christenen en het Israëlisch-Palestijns conflict. Sinds juni 2010 is hij actief als bestuurslid van de Stichting Vrienden van Sabeel Nederland, die optreedt als steungroep en ‘ambassadeur’ voor Sabeel, het Palestijns Oecumenisch Centrum voor Bevrijdingstheologie in Jeruzalem.

Palestijnse protesten zijn al sinds eind maart aan de gang. De eis is terugkeer naar wat nu Israël is. De protesten zijn met regelmaat gewelddadig verlopen. De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties wil onderzoek naar mogelijke mensenrechtenschendingen begaan door leger Israël. 

Lees hier meer over de relatie tussen de PKN en het volk Israël.