Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Een van de lastigste vraagstukken waar kerken en gemeenten vandaag de dag tegenaan lopen is: wat moeten we aan met homofiele stellen in onze gemeenten? Vele denominaties hebben met deze vraag te maken gekregen. De Anglicaanse Gemeenschap omvat zo’n tachtig miljoen christenen, die al sinds de jaren negentig ernstig verdeeld zijn over de genoemde vraag. Nog steeds dreigt een internationale scheuring. Een jaar geleden werd de Episcopaalse Kerk in de VS voor drie jaar geschorst omdat zij het homohuwelijk geaccepteerd heeft; deze kerk heeft ook de eerste homoseksueel levende bisschop aangesteld.
Onlangs zijn in Nederland de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) weer met deze kwestie geconfronteerd. In 2013 deden zij een kerkelijke uitspraak, waarin zij enerzijds homofiele gemeenteleden in de kerken volkomen gelijkwaardig met andere leden verklaarde, maar anderzijds homoseksuele omgang als zonde veroordeelde. Intussen hebben maar liefst vijftien plaatselijke kerken om een herziening van dit standpunt gevraagd. Daartoe behoort o.a. de CGK van Zwolle, die al eerder besloten had gemeenteleden die ‘in liefde en trouw met een partner van hetzelfde geslacht samenleven’, te blijven erkennen als ‘zusters en broeders in volle rechten’, wat onder meer betekent dat zij mogen deelnemen aan het avondmaal.
Twee weken geleden heeft de generale synode van de CGK besloten geen van de revisieverzoeken te honoreren en het besluit van 2013 volledig te handhaven. De CGK van Zwolle heeft zich daarover ‘zeer teleurgesteld’ betoond maar lijkt haar standpunt niet op te geven. De CGK Zwolle is een van de grootste, een van de snelst groeiende en een van de actiefste en levendigste kerken onder de landelijke CGK. Het zou een ramp zijn als de CGK zou besluiten Zwolle buiten het kerkverband te plaatsen; dat zou tot een landelijke scheuring leiden. En dat over een kwestie als homofilie!