De doop: waarom dit eeuwenoude twistpunt mij nog steeds bezighoudt
Er zijn van die thema’s waar de kerk maar niet over uitgepraat raakt. De waterdoop is er zo één. Op de studiedag van Dutch Biblebelt Network mocht ik er zaterdag iets over zeggen, maar het onderwerp houdt mij al een heel leven lang bezig. Dat komt omdat ik ben grootgebracht in een geloofsgemeenschap waar men sinds de negentiende eeuw verdeeld is over de vraag hoe en wanneer je moet dopen. Niet bepaald een kleinigheid.
Mijn leven tussen kinderdopers en geloofsdopers
In Duitsland en Nederland dopen we doorgaans op grond van persoonlijk geloof. In Frankrijk en Egypte dopen ze baby’s, en in de Angelsaksische wereld is het altijd tweespalt geweest. Ik herinner me een conferentie in Amerika waar men mij vroeg om uit te leggen wat kinderdoop en geloofsdoop van elkaar onderscheiden. Dit was vlak voordat men in dezelfde dienst zowel baby’s als volwassenen zou dopen. Die uitdaging ben ik aangegaan, en veel van wat ik toen zei, herhaal ik vandaag.


































Praatmee