Hoopvolle moed in donkere dagen
Bikker benadrukte in haar toespraak het belang van een overheid die recht doet, maar ook begrensd wordt in haar macht. Ze citeerde Augustinus: 'Zonder gerechtigheid is de staat niets anders dan een roversbende.' Die woorden krijgen, zegt ze, een schrijnende actualiteit in een land dat lijdt onder agressie en terreur. 'In Oekraïne proef je het diepe verlangen naar een wereld waar macht en geweld niet het laatste woord hebben. Deze mensen geven niet op - dat raakte me diep.'

De ChristenUnie-leider ziet het als een opdracht om 'op te staan voor het goede' en pleit voor blijvende steun aan Oekraïne. 'Vrede zoeken en recht doen horen bij elkaar. Wie rechtvaardige vrede wil, mag niet wegkijken van het kwaad.'

Indringende ontmoetingen
Tijdens haar bezoek zag Bikker de oorlog van dichtbij. Ze bezocht ziekenhuizen waar zwaar gewonde soldaten revalideren en dorpen waar families hun geliefden verloren. De militaire begraafplaats in Lviv liet een onuitwisbare indruk achter: 'Eindeloze rijen graven, moeders die elke dag opnieuw komen, vaders die zich afvragen waarom zij nog leven - het brak mijn hart', maakt ze onlangs duidelijk in deze terugblik.

Ze ontmoette ook moeders, weduwen en vrijwilligers die ondanks hun verdriet doorgaan. Een van hen verwoordde het treffend: 'Ik durf niet meer te dromen van vrede, maar ik blijf hopen dat mijn kinderen ooit vrij zullen zijn.'

De rol van de kerk
Te midden van het verdriet zag Bikker hoe kerken een onmisbare rol spelen. Ze bieden opvang, geestelijke steun en een plek voor gebed en herstel. 'In een kleine kerk hingen aan de muur tientallen foto’s van gesneuvelde soldaten. De gemeente begon elke dienst met een minuut stilte en daarna met zingen. Ze rouwen, maar ze blijven geloven. Dat getuigt van hoop.'

Ze stelt: 'Het kwaad moet beteugeld worden. Waar macht en agressie niet het laatste woord hebben. Waar vrede niet een goedkope tijdelijke vrede is, maar rechtvaardige vrede. Opstaan voor het goede, is opstaan voor gerechtigheid.'