“Op een avond keek ik mijn vrouw aan en zei: ‘Als Jezus of Paulus vandaag in Simi Valley een kerk hadden, dan zou mijn kerk groter zijn. En dat zit me niet lekker’”, aldus Chan in de podcast Deep End with Lecrae. Volgens Chan besefte hij dat hij als spreker en leider in staat was om mensenmassa’s aan te trekken. Hij vroeg zich af of dat wel overeenkwam met hoe Jezus en de apostelen werkten.

“Ik weet hoe ik een menigte moet vasthouden. Maar zij deden dat niet. Dus begon ik me af te vragen: Lijk ik wel echt op Christus?” Ook stelde hij zichzelf de vraag of de mensen in zijn kerk werkelijk leefden zoals Jezus dat van Zijn volgelingen vraagt: “Hebben mijn mensen elkaar lief, zoals Christus ons heeft liefgehad? Ik had duizenden mensen, maar het voelde alsof we alleen maar ‘kerk speelden’.”

Een ander punt van zorg was het ontbreken van geestelijke gaven in de praktijk van de gemeente. Chan verwees naar de vroege kerk waarin iedere gelovige een geestelijke gave had om de gemeente te dienen. “Ik had 5.000 mensen die – als ze vervuld zijn met de Heilige Geest – allemaal een gave hebben. Maar ik kende die gaven niet. Ze werden niet gebruikt in de kerk.”

Volgens Chan was er geen enkele aanleiding die leidde tot zijn vertrek, maar eerder een opeenstapeling van Bijbelse inzichten en innerlijke overtuiging. “Ik kon de cijfers loslaten, de faam, het geld – alles. Ik wilde gewoon trouw zijn aan Gods Woord”, citeert de Christian Post.

In 2011 richtte Chan het netwerk We Are Church op, een beweging van huisgemeenten. Hoewel hij erkent dat het minder zichtbaar is dan een megakerk, ervaart hij nu veel meer innerlijke rust. “Misschien lijkt het minder succesvol – kleine groepen mensen die samenkomen in huizen, elkaar liefhebben en hun gaven gebruiken. Maar ik voel vrede. Echte relaties. Diepe verbondenheid.”

Toch erkent hij dat het soms nog kriebelt om weer voor een groot publiek te spreken. “Er zijn dagen dat ik denk: ‘Ik ben eigenlijk beter in het spreken voor grote groepen.’ Misschien keer ik ooit terug naar een megakerk. Maar nu is dit mijn vrede, en ik geloof dat dit de toekomst is.”

Chan is inmiddels 57 jaar, en hoewel hij zijn weg nog niet als voltooid beschouwt, benadrukt hij dat het draait om trouw zijn aan God – niet om uiterlijk succes.“ Het mag er dan niet spectaculair uitzien, maar ik weet: ik houd van deze mensen, en zij houden van mij. En dat is kerk zoals het bedoeld is.”