Volgens de aanklacht runden diensten van Taylors beweging callcenters die dagelijks donaties innen in onder andere Michigan, Florida, Texas en Missouri. Werknemers van die callcenters zouden gedwongen zijn als zogeheten armor bearers (beschermers) te werken en onder zware druk hebben gestaan. Slachtoffers vertellen dat zij zich uitgeput en gedwongen voelden om te werken, soms zonder redelijke vergoeding. Onderzoekers onderzoeken nog de precieze omvang van het vermeende netwerk en het financiële circuit.

In het vonnis citeren de aanklagers persoonlijke boodschappen die Taylor aan zijn volgelingen zou hebben gericht. “God will kill officials”, zou hij gezegd hebben, en hij zou hebben gewaarschuwd hoe medewerkers moesten reageren “als federale autoriteiten binnenkomen met FBI-jasjes”. Ook zou hij volgens de officieren hebben gezegd: “Ik kijk je aan in de hel, en dan helpt het Amerikaanse bestuur je niet meer.” Deze citaten vormen onderdeel van het bewijs dat volgens de aanklagers aantoont dat er een reëel risico bestaat dat medewerkers geïntimideerd worden of dat betrokkenen zouden vluchten wanneer ze op borgtocht vrijkomen.

De aanklagers benadrukken dat Taylors voormalige uitvoerend directeur, 56-jarige Michelle Brannon, loyaal zou zijn aan Taylor en zijn leer, en dat zij een gevaar vormt voor getuigen en het onderzoek als zij vrij zou komen. Daarom vroeg de rechtbank haar aan te houden tot de rechtszaak.

Tv-predikers en de welvaartstheologie
De zaak rond Taylor werpt opnieuw een schaduw op het fenomeen van de zogenoemde televangelisten: predikers die via televisie of internet grote aantallen volgelingen bereiken. Sommigen van hen verkondigen de zogenoemde welvaartsevangelie (prosperity gospel), een leer die belooft dat geloof, gebed en financiële giften aan hun bediening leiden tot materiële voorspoed en gezondheid.

Hoewel dit voor veel mensen aantrekkelijk klinkt, bekritiseren talloze christenen deze boodschap. Volgens hen staat het haaks op de Bijbel, die leert dat Jezus zijn volgelingen niet rijkdom maar juist zelfverloochening, dienstbaarheid en kruisdragen voorhoudt (Mattheüs 16:24). De welvaartstheologie zou kwetsbare gelovigen misleiden en hen onder druk zetten om geld te geven, terwijl de kern van het Evangelie juist draait om genade, vergeving en eeuwig leven door Christus en dus niet om materiële winst.