'Van harte hoop ik dat in dit alles je de Heere Jezus als Priester hebt, als het Lam Gods, als de enige Naam waardoor het voor jou mogelijk is om met God de Vader verzoend te worden', antwoordt ds. A. T. Vergunst. 'Immers, Zijn gerechtigheid (gehoorzaamheid) is de genoegdoening die wij zo nodig hebben en die ook jou in het Evangelie worden voorgehouden, met de dringende uitnodiging om Hem aan te nemen. En al is het geloof in Hem nog zo zwak, het is zaligmakend als het voorwerp van ons geloof de Heere Jezus is geworden.'

Soms hoor ik mensen zeggen: “Het was zo goed in Gods huis en onder Zijn Woord, dat ik wel verlangde dat het heilig avondmaal was.” Nu kan ik dit op zekere hoogte goed begrijpen omdat er momenten in het geestelijke leven zijn die zo dierbaar en persoonlijk zijn. Maar toch is die redenering niet goed. Het avondmaal is niet ingesteld om hen te versterken die al sterk in het geloof, liefde en hoop zijn. Het is juist voor hen die daarmee worstelen. God buigt Zichzelf neder tot hen die het ‘maar niet kunnen geloven’ dat de Heere Jezus ook echt voor hen aan het kruis stierf.

Natuurlijk kan de Heere onze twijfels en vrees overwinnen met een persoonlijk Woord vanuit de Schrift, maar dat hoeft niet. De nodiging om tot het avondmaal te komen ligt in het Woord en is voor hen die geen vreemdeling zijn van het werk van God. Om daar nog eens ‘iets anders als een vereiste bij te doen’ gaat buiten het Woord om en zal dan een enorme hindernis worden voor de kleine in de genade. Om te wachten op een ‘speciaal iets’ om tot de beslissing te komen om het avondmaal te gebruiken is niet een Bijbelse vereiste.

Als we Gods werk niet kunnen ontkennen, en als er geen onbeleden zonden in ons leven zijn, dan is de toegang tot het avondmaalgebruik open voor je. Neem dan juist de twijfels, de vrees, de onzekerheid mee in je gebed en bedel Hem dat Hij Zijn middel wil zegenen om jouw geloof in wat Hij gedaan heeft te versterken en wat Hij nog doet voor hen die op Hem vertrouwen. Bid dat je niet in jezelf gaat zitten wroeten en gaat zitten letten op wat je voelt of niet voelt, maar dat je in het hart van Christus Jezus en Zijn Vader mag zien en daardoor dat je geloof, hoop en liefde mag worden versterkt', aldus de gereformeerde gemeente-predikant uit Carterton (Nieuw-Zeeland).