Zou je die boerderij wel kopen?
"Ik denk dat Bert autoverkoper wordt in Groningen." Thessa vertelt over een droom die ze de afgelopen nacht had. Dit doet ze bij een toerustingsmoment in de VakantieBijbelClub-week in Almere, waar zo’n 100 medewerkers uit heel Nederland elk jaar naartoe komen om het Evangelie te delen. "Ik droomde dat ik een heel eind moest rijden. Toen liep ik onder een roldeur door en daar zag ik een man aan een auto sleutelen en Bert stond ernaast, met nog allemaal auto’s om hen heen." Op dat moment nemen de meeste mensen Thessa’s droom nog niet zo serieus. Bert was het afgelopen seizoen dan wel wat werkzaam in Groningen, maar er was geen sprake van een verhuizing of roeping – dus het zal zo’n vaart wel niet lopen.

‘Bert heeft een roeping voor Groningen’
Terwijl Thessa met de medewerkers in Almere Haven spreekt, is Bert in Almere Buiten om toerusting te geven. Daar kondigt René hem aan met de woorden: "Dit is Bert en hij heeft een roeping voor Groningen." Bert grijnst een beetje, maar denkt: "Die weet meer dan ik!" Toch is het opvallend dat daar in Almere Buiten, misschien wel voor het eerst in 28 Almeerse VBC-jaren, een medewerkster is uit Noordoost-Groningen. "Dit jaar werk ik hier mee", vertelt ze, "maar volgend jaar wil ik een VBC organiseren in mijn regio." Op de afsluitende medewerkers-avond vertelt ze: "Ik heb hier zóveel geleerd! Dat wil ik meenemen naar Finsterwolde, want de kinderen en tieners daar hebben dit ook zo nodig."

De week na de VBC zijn we er als gezin nog even tussenuit, om op te laden voor het seizoen dat eraan komt. In deze week raken we ervan overtuigt dat God ons in Groningen wil inzetten en dat Hij van ons vraagt die kant op te verhuizen. In deze blog kun je lezen hoe dat proces is gegaan.

Welk huis moet het worden?
Daarna raakt ons leven in een stroomversnelling. We delen ons nieuws met de mensen om ons heen. Het verkopen van ons eigen huis moet in gang gezet worden en we gaan op zoek naar woonruimte in Noordoost-Groningen. Maar ja… Waar zoek je dan een huis? Het is best een groot gebied; hoe weet je nu waar je moet gaan wonen? En wat voor huis ga je kiezen? Vanuit de geschiedenis van deze regio weten we hoe gevoelig dit kan liggen; de strijd tussen herenboeren en arbeiders zit verweven tot in de poriën van de maatschappij. Kiezen we dan voor een kleiner huis, ergens in één van de dorpen? Of bekijken we een boerderij, waar veel mogelijkheden zijn om de ruimte in te zetten voor onze missie? We hebben geen idee. Ja, wel van wat wij zouden willen, maar niet van wat goed zou zijn voor het werk dat we mogen gaan doen.

Samen overleggen we de huizen die ons op Funda aanspreken en we besluiten dat Bert wat vooronderzoek in de regio gaat doen. Hij belt een aantal makelaars voor een afspraak. Helaas kan Bert maar één huis bezichtigen; de andere makelaars reageren niet, of er is geen mogelijkheid om de andere huizen te bekijken.

Is dit de plek?
Na een lange rit komt Bert aan bij de prachtige boerderij, gelegen in een van de meest afgelegen uithoeken van ons land. Daar wacht een makelaar hem op en ze lopen - jawel - onder een roldeur door. Bert houdt zijn adem in; in de schuur ontwaart hij allemaal auto’s en auto-onderdelen! Zou het dan toch…? De droom van Thessa schiet door zijn hoofd. Is dit de plek die God voor ons heeft bedacht? Als Bert later de foto’s aan haar laat zien, herkent ze de plek uit haar droom. Een van de eigenaars van het pand blijkt ook nog verkoper in auto-onderdelen te zijn en in zijn vrije tijd aan auto's te sleutelen...

Nog een mooi detail: deze boerderij staat in Finsterwolde, hetzelfde dorp als de vrouw die tijdens de VBC vertelde dat ze in haar regio een VBC wil gaan organiseren. Op deze dag geeft zij Bert een rondleiding door de omgeving.

Veel werk én veel mogelijkheden
Kort daarna gaan we met zijn allen nog een keer bij de boerderij kijken. De kinderen vinden het een fijne plek. Ik ook, maar mij vliegt het ook een beetje aan; het woonhuis is voor een deel al prachtig opgeknapt, maar aan de schuur moet nog zóveel gebeuren… Tegelijk biedt de ruimte zoveel mogelijkheden om onze missie te kunnen ondersteunen (daarover later meer).

Bieden… en afgewezen worden
Met de droom van Thessa in ons achterhoofd, besluiten we een bod neer te leggen. Omdat we van giften gaan leven, willen we niet meer besteden dan dat we naar verwachting voor ons eigen huis krijgen. Als dit de plek is die God voor ons bedacht heeft, dan zal Hij dit bevestigen door ons dit huis te geven. Na wat voor ons voelt als een veel te lange tijd, krijgen we een tegenbod te horen dat voor ons véél te hoog is. Feitelijk willen we nog lager gaan bieden, omdat de verkopers aangeven het aanwezige asbest niet te willen verwijderen voordat we de sleutel krijgen. We doen toch een tegenbod, dat nog lager is dan eerst. Dit wordt – uiteraard – niet geaccepteerd.

Bert besluit nog één poging te doen. Hij legt een laatste bod neer, dat slechts een fractie hoger is dan bovengenoemd bod, en geeft aan dat dit bod twee weken geldig is. Gaan de verkopers er niet op in, dan kunnen ze later altijd erop terugkomen, maar dan zal ons bod alleen nog maar lager zijn.

‘Welkom thuis’
Na twee spannende weken wordt Bert door de makelaar gebeld. Op dat moment is hij in de Bovenkerk te Kampen, waar hij over een paar minuten een groep mensen toe zal spreken over het thema ‘Welkom thuis’. De makelaar feliciteert Bert, omdat ons bod is geaccepteerd. Op de achtergrond wordt in de kerk een lied gezongen, dat perfect weergeeft wat we willen bereiken met onze nieuwe woonplek – en waardoor we ons welkom geheten voelen in een huis dat God ons gaat geven:

Kom, als je honger hebt of dorst. Hier kun je eten, deel met ons. Kom met je tranen en je pijn. Hier is het goed, hier mag je zijn. Met open armen word je ontvangen.

Kom, als je moe bent van je vlucht. Hier ben je veilig, hier is rust. Kom, met je wanhoop en verdriet. Hier mag je weer een toekomst zien. Met open armen word je ontvangen.

Welkom in Gods huis, welkom in Gods huis. Welkom in Gods huis, welkom, welkom thuis.

Kom met je leegte en je angst. Hier word je liefdevol omarmd. Kom maar, als niemand je verstaat. Hier is een plek voor jouw verhaal. Met open armen word je ontvangen.

Je begrijpt dat Bert zich later niet zo goed kan herinneren wat hij verteld heeft… Maar in de kerk wordt een feestje gevierd ter ere van de Heere God, die zo duidelijk leidt.

Twijfels
Toch is dit niet het einde van het verhaal.

Er zijn van die momenten dat je wéét wat God van je vraagt en dat je denkt te geloven dat Hij je iets duidelijk maakt, maar dat je bevestiging nodig hebt om dóór te kunnen gaan.

De bouwkundige keuring laat zien dat er - inderdaad - nog veel moet gebeuren. Zowel een aannemer als een taxateur geven aan dat ze meestal niet zo blij worden van zulk soort gebouwen. "Een energielek", noemt één van hen het huis. En dat in deze energiecrisis!

Tegelijk verzekert een doorgewinterde zendeling ons, als hij hoort over de droom en het huis: "Zo spreekt God." "Sommige mensen zullen je voor gek verklaren", zegt hij later in een gesprek. "Andere mensen zullen je steunen. Maar dat maakt niet uit. Jij moet gewoon doen wat God van jou vraagt."

Bevestigingen
Ons gezonde verstand zegt dat we goed moeten nadenken voor we zo’n oude boerderij gaan kopen. Waar halen we het geld en de energie vandaan om alles op te knappen en klaar te maken voor bewoning en missie? "Heere", bid ik. "Zacharias vroeg uit ongeloof om een bevestiging. Maar Maria vroeg er één vanuit geloof. Zo wil ik U ook wat vragen. Ik geloof dat U ons daar hebben wilt en wij willen U gehoorzamen. Maar op dit moment heb ik even een bevestiging nodig om deze stap door te zetten…"

Ondertussen besluiten we wel om de koop door te zetten. Een dag later krijgt Bert telefoon van iemand. "Wij hoorden van jullie verhuizing naar Groningen", zegt hij. "Zouden we dat pand als pilot mogen gebruiken om te kijken of we het energieneutraal kunnen krijgen?"

Nog een dag later belt een bevriende predikant Bert op. "Wil je je agenda even trekken? Elk jaar gaan we met zo’n 20 tot 40 mannen een weekend weg. Omdat jullie bijna gaan verhuizen, zul je ook wel wat klussen te doen hebben. Wij willen graag naar het noorden gaan en een dag bij jullie komen klussen tijdens dit mannenweekend."

Ontroerend! God zorgt zó goed voor ons. Vroeger zei een dominee op de catechisatie: "Wat God vraagt met de ene hand, geeft Hij met de andere." Hoe mooi is het, om dat nu met eigen ogen te zien gebeuren!

Bezoek hier de website van Stichting Geloof in Groningen.