Een troostvolle kerstboodschap: Herodes is dood, maar Jezus leeft
Op 18 december 1980 werd in de Tweede Kamer een wetsvoorstel aangenomen dat nu de Wet afbreking zwangerschap is. In de tien jaren die daaraan voorafgingen, zijn er acht wetsvoorstellen gedaan en gestrand. Maar het wetsvoorstel van Ginjaar/De Ruiter werd op 18 december 1980 met een nipte meerderheid aangenomen. 76 stemmen voor; 74 stemmen tegen. Eén stem maakte het verschil. Eén politieke stem van één verantwoordelijk wezen maakte dat Nederland voor de dood koos. Zowel in de Tweede Kamer als een aantal maanden later in de Eerste Kamer.
1.247.792 abortussen
De Wet afbreking zwangerschap trad vervolgens een kleine vier jaar later, op 1 november 1984, in werking. We worden nauwkeurig op de hoogte gehouden van de gevolgen. Sinds de legalisering zijn er Nederland vele abortussen aangevraagd, uitgevoerd, geregistreerd en gerapporteerd. Alsof het doden van mensenkinderen een doodnormale handeling zou zijn. Maar dat ís het níet.
Sinds de invoering van de Wet afbreking zwangerschap, alleen al in Nederland 1.247.792 abortussen zijn uitgevoerd.
1.247.792 paar ogen die nooit zijn geopend.
1.247.792 stemmen die nooit geklonken hebben.
Wie voelt het gewicht van dit aantal niet drukken?
Wat een schuld laadt Nederland op de schouders door deze doorgaande praktijk van het doden van de meest weerlozen en kwetsbaren!
We moeten en kunnen daarom niet anders dan als een Daniël in alle ootmoed bidden om vergeving. Vergeving dat we als Nederland onze verantwoordelijkheid onvoldoende nemen om het leven te beschermen, te koesteren en lief te hebben. Maar dat er juist een brede beweging is om het doden van de meest kwetsbaren van de mensheid grondwettelijk te legitimeren.
Kyrie Eleison!
God, erbarm U!
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee