Wereldvrede lijkt verder dan ooit: wat moeten we met Micha's profetie?
In de tuin van het gebouw van de Verenigde Naties in New York staat een imposant beeld. Het is het beeld van een man die een zwaard stukslaat om er een ploegschaar van te maken.
Er staat ook in het Engels een tekst bij, waarvan de Nederlandse vertaling luidt:
āZij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegijzers en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal meer het zwaard trekken tegen een ander volk, geen mens zal nog de wapens leren hanteren.ā
Jesaja wordt als schrijver vermeld. Maar het zou ook zijn tijdgenoot Micha kunnen zijn. Beide profeten gebruiken dezelfde tekst.
Het beeld is gemaakt door een OekraĆÆense (!) kunstenaar en werd in 1959 aan de VN geschonken, midden in de Koude Oorlog en nota bene door de Russische regering!
Internationale veiligheid en recht, daar strijdt de VN toch voor. Maar hoever is de vrede nu inmiddels āgevorderdā?
Misschien dachten we in die tijd nog dat dit ideaal werkelijkheid zou kunnen worden. Helaas viel die droom al snel in duigen. De afgelopen jaren stond de wereld steeds meer in brand.
De zwaarden werden niet omgesmeed tot snoeimessen, maar tot tanks en op afstand bestuurbare drones.
āEens zal de dag komen...ā
Zo begint de profetie.
Maar wanneer gaat dat dan allemaal wel gebeuren? Wereldvrede lijkt immers verder dan ooit.
Wat moet je met zoān profetie?
Eeuwen wachten?
Wachten op het moment dat God ingrijpt?
Ons lukt het immers niet.
Misschien is het wel heel leerzaam wat de profeet Jesaja, tijdgenoot van Micha, aan deze profetie toevoegt.
Hij doet een oproep: āNakomelingen van Jakob, kom mee, laten wij leven in het licht van de HEER.ā
Vrede brengen over de hele wereld gaat ons niet lukken. Toch is deze oproep uiterst waardevol.
Voor Jesaja is het duidelijk: wij moeten zelf in beweging komen! Ons willen laten gezeggen door het Woord dat richting wijst. Vandaar zijn ondubbelzinnige oproep: āKom, laten wij leven in het licht van de Heer!ā
God geeft vrede.
Ooit wereldwijd.
Tot die dag zijn Zijn kinderen vredestichters.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee