Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Met aanhoudende verbijstering en verdriet zie ik dagelijks de beelden van Oekraïne. Oekraïne en haar president vragen, nee: smeken, ons wekelijks om hulp en daadwerkelijk ingrijpen. En in alle eerlijkheid… we doen… he-le-maal niets. We zamelen dekens in, we halen busjes met vluchtelingen op, we brengen wat kleinere wapens, en bovenal: we doneren wekelijks vele miljoenen dollars aan de oorlogsindustrie van Poetin om dit drama te continueren. En verder mogen de burgers van Oekraïne het lekker zelf uitzoeken.
De Bijbel roept ons elke dag op om op te staan tegen onrecht en om zwakkeren in de maatschappij te beschermen tegen geweld of vervolging. Daarom biedt Nederland al eeuwenlang opvang aan vluchtelingen en werden juist vanuit de kerkelijke wereld eindeloos veel vormen van ontwikkelingshulp opgezet. Steeds vanuit het besef: we kunnen niet alles oplossen, maar dát wát we kunnen, dát zullen we doen. Of in meer Bijbelse woorden: doen wat je hand vindt om te doen. Christen-zijn is verantwoordelijkheid nemen en zien hoe het Koninkrijk van God zichtbaar gemaakt kan worden in deze wereld.