Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
‘Ik ben een varken’, zei ik tegen mijn vrouw, terwijl ik de ochtendkrant las. Mijn echtgenote voegde zich al spoedig ontevreden knorrend aan mijn zijde. Wat hebben wij dan gemeen met varkens? Dit: zo’n beest heeft de merkwaardige eigenschap om wanneer je het achter je aan wilt trekken, zijn poten in het zand, c.q. modder te zetten. Er is vervolgens geen beweging meer in te krijgen. Dat is dus de overeenkomst. Men moet ons niet met geweld in een bepaalde richting willen krijgen, want dan treedt er een eigenaardig mechanisme op, een reflex, we gaan tegenstribbelen.
Wat te voorzien was, gebeurt nu. Het Catshuisoverleg van afgelopen zondag doet op 25 september de deuren van culturele instellingen en horecaondernemingen dicht voor wie niet gevaccineerd is tegen Covid-19. ‘Een deel van het openbare leven is straks dus alleen toegankelijk via een QR-code op de telefoon’, concludeerde Trouw gisteren. Wel of niet-gevaccineerd maakt in dat geval al niets meer voor mij uit. Mijn mobiel is dermate gedateerd dat daar geen apps en codes op passen. Ik kan alleen bellen en gebeld worden. Dus verplicht het kabinet mij niet alleen me te laten vaccineren, maar ook nog eens tot aanschaf van een nieuwe mobiel. Kan ik de rekening indienen bij minister De Jonge?