Thomas begon een ijssalon op zijn 17e en leerde God kennen toen hij de controle verloor
"Het was allemaal succes aan de buitenkant, mensen zagen alleen maar lange rijen. Maar het succes in mijn hart was ver te zoeken." Thomas Lijten groeide op in een gezin waarin niemand gelooft, wel heeft hij een droom: een ijszaak beginnen. Iets waar hij al op zijn zeventiende mee begon. Bij Hour of Power vertelde Thomas afgelopen zondag hoe hij God leerde kennen toen hij zijn identiteit niet meer los kon zien van zijn ijssalon en bijna onder de druk van het ondernemerschap bezweek.
āIn het begin liep de ijszaak als een trein, we kregen veel media aandacht. Eigenlijk moest ik 21 zijn om de zaak te mogen exploiteren in Veenendaal, maar de burgemeester zorgde ervoor dat speciaal voor mij de wet werd aangepastā, begint Thomas enthousiast zijn verhaal.
Thomas bedenkt nieuwe soorten ijs en wordt daarvoor zelfs onderscheiden. āUit 30.000 jonge ondernemers onder de 25 ben ik tot āyoung creator of the yearā benoemd in 2017. Maar op een gegeven moment kon ik het niet meer aan. Het was allemaal succes aan de buitenkant, mensen zagen alleen maar lange rijen. Maar het succes in het hart was ver te zoeken, alles moest groter en beter. Iedereen kende mij vanwege mijn ijssalon, Thomas bestond niet meer. Elk jaar breidde ik mijn ijssalon uit, brak ik weer een muur door. Maar hoe groter het werd, hoe meer ik mij in het magazijn van de ijssalon verschool.ā
Angst
Thomas wordt steeds ongelukkiger en het hele gebeuren kost hem steeds meer energie. Maar dan komt Thomas in aanraking met het geloof. āDat was via mijn ex-vriendin, zij kwam uit een christelijk gezin. Ik keek kerkdiensten online en kreeg vragen over het geloof: wie is Jezus? Wat is de Heilige Geest? De relatie ging uit omdat ik alles deed voor mijn bedrijf, die stond op nummer 1. Mijn schoonzusje wilde daarna op een keer naar een aanbiddingsavond op de Betteld en ik voelde dat ik daar heen moest.ā
Tijdens die avond heeft Thomas een intense ervaring met de Heilige Geest. āIk voelde het in elke cel van mijn lichaam. Ik hoorde het nummer āNo longer slavesā en wist dat ik geen slaaf meer van de angst was, ik was goed genoeg. De volgende dag ging ik daar ook gelijk van getuigen op Facebook: āIk ben geen slaaf meer van angst om wat jullie van mij vindenā, schreef ik daar. Ik moest leren loslaten en niet als een controlfreak alles zelf in de hand willen houden. Ik ben mijzelf vervolgens minder vaak gaan inroosteren om ook te leren āzijnā in plaats van te doen.ā
Tegenwoordig runt Thomas naast zijn ijssalon ook een stichting: I.SCREAM. āHet is een stichting waar we echte verhalen willen horen van echte mensen. We organiseren worship avonden en hebben een christelijke businessclub, daarnaast hebben we een cafĆ© met live podcast uitzendingen. We willen een gemeenschap bouwen waar je kan zijn en God kan aanbidden op een manier die bij je past. Mensen uit allerlei denominaties komen eropaf. Het is een kerk zonder kerkmuren. Ik zie mijn bedrijf niet langer als mijn eigendom, maar het is iets wat ik van God heb gekregen. Het gaat niet langer om meer voor mezelf, maar om meer voor Gods koninkrijk.ā
Bekijk hieronder het hele interview met Thomas:
Praatmee