Veel christenen hebben het niet over de angst der hel
Hoewel het meer dan vijftig jaar geleden is, zitten de oude psalmen er bij mij nog altijd goed in. Wat ik me nu vooral realiseer is, dat het vooral psalmen waren ‘op donkere toon’.
Onder de lange lijst van oude psalmen die ik uit mijn hoofd ken, staan bijvoorbeeld Psalm 51 en Psalm 116 hoog genoteerd.
Het zijn de psalmen die mijn moeder zong.
Zo heb ik de psalmen mede door haar geleerd.
Diep in mijn gedachten hoor ik haar nog zingen.
Moeder zong langzaam, niet ritmisch. Op een wat klagerige toon.
Wat het uit eerbied? Of was het echte angst?
Dat laatste was het echt niet altijd maar soms wel.
Meerdere van mijn ooms van vaders kant, die een soortgelijke opvoeding kregen,
hebben met dit geloof gebroken. Toch, en dat is heel apart, vonden zij het geloof van opa wel echt.
Maar zo geloven wilden ze niet.
Een van die donkere psalmen was Psalm 116. Althans de eerste verzen. Ik schrijf ze even voor je uit:
vers 2
Ik lag gekneld in banden van den dood,
Daar d' angst der hel mij allen troost deed missen;
Ik was benauwd, omringd door droefenissen;
Maar riep den HEER dus aan in al mijn nood:
vers 3
"Och HEER, och, wierd mijn ziel door U gered!"
Ik heb het geloof mogen behouden. Maar over dat aspect heb ik met mijn kinderen weinig gesproken. En helemaal niet met mijn kleinkinderen.
‘De angst der hel’
Vele christenen hebben er niet over. Of zij hebben met dat element van het christelijk geloof gebroken. “De hel bestaat. Niet!" Maar er zijn er ook legio die er gewoon niet aan willen denken.
Ik ken het persoonlijk niet. Ik had een vader die anders was, veel blijmoediger. Maar ik tob er wel over als ik aan de ander denk. Die om die ervaringen van het hele christelijk geloof afstand deden.
Waar ik absoluut niet aan twijfel is dat wij allen bewust of onbewust betrokken zijn bij een grote, geestelijke strijd, die in de wereld woedt. Het voelt misschien niet zo. Die strijd kan net zo’n plek hebben als de oorlog in Oekraïne. Je weet dat die oorlog er is, maar het raakt je nauwelijks. Je ligt er niet om wakker.
En toch?!
De Bijbel zegt: ‘Wee de aarde en de zee: de duivel is naar jullie afgedaald! Hij is woedend, want hij weet dat hij geen tijd te verliezen heeft.'
Nee, je kunt er niet omheen. We zijn betrokken bij een enorme geestelijke strijd. Ik sprak eerder over Genesis 3. Daar kondigt God na de zondeval die strijd zelf aan. ‘Ik zal vijandschap zetten.’ Jezus begon Zijn werk op aarde met de botsing tussen Hem en de satan.
In de apostolische geloofsbelijdenis staat al eeuwenlang dat Jezus is neergedaald naar de hel. En wie het 'Onze Vader' bidt zal dat ‘en verlos ons van de boze’ al vele malen gebeden hebben.
Welke rol speelt die strijd bij jou?
Je kent het wel, maar het speelt nauwelijks een rol.
“Verlos ons van de boze.” Deze zinnen kunnen fungeren net als regels uit het Wilhelmus. We zingen het uit volle borst. Maar het is louter traditie.
Het kan ook anders.
We geloven het wel, maar praten er liever niet over.
Ik wil het er toch wel met jullie over hebben.
Je kunt toch niet doen alsof er niets aan de hand is.
De hel is een realiteit.
Als er één is geweest die het vaak daar over heeft gehad is het Jezus.
En Hij kan het weten.
De strijd is niet voorbij.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee