Tiemen Westerduin strijdt tegen armoede: "God is meer dan een stel dogma's"
Stichting Compassion gelooft dat armoede te verslaan is. Het is hun missie om kinderen van armoede te bevrijden in Jezus’ naam. Bij CIP strijden we ook tegen onrecht. Zo wordt de missie van Compassion ook een beetje die van ons. Samen met Compassion en Tiemen Westerduin hebben we als doel om 2500 kinderen te bevrijden uit armoede.
We hebben het goed hier in Nederland. Armoede lijkt daarom soms een ver-van-ons-bed-show. We kunnen ons niet echt voorstellen hoe het is om maar één maaltijd per dag te eten, of om met een groot gezin in een huis te wonen vol gaten in het dak. Om armoede beter te leren begrijpen, zijn we daarom eerst Tiemen Westerduin gaan opzoeken op het Compassion-kantoor in Apeldoorn.
Tiemen werkt nu tien jaar voor Compassion Nederland. Hij is tientallen keren op reis gegaan naar landen waar extreme armoede levens beheerst. Nog altijd maken die reizen indruk. “Je schrijft geschiedenis in de levens van de kinderen. Maar de kinderen schrijven ook geschiedenis in mijn hart”, zei hij in een eerder CIP-interview.
Kinderen in armoede zitten in een bepaald patroon, legt hij uit. “Armoede spreekt. Armoede zegt: 'je bent het niet waard, je doet er niet toe, zo is het en zo zal het blijven'. Daarom leren we met Compassion de kinderen om opnieuw te dromen. We vertellen hen dat de situatie wél kan veranderen. We vertellen de kinderen dat zij kunnen veranderen en dat zij onderdeel van de verandering kunnen zijn.”
Tijdens zijn tien jaar bij Compassion en de verschillende Muskathlons waaraan hij heeft meegedaan zijn er drie dingen veranderd. Hij heeft meer verdriet in zijn hart, hij houdt meer van God én hij is ambitieuzer geworden.
Meer verdriet
“Ik heb verdriet over de intense gebrokenheid die ik heb gezien”, vertelt Tiemen. “Ik voelde me geroepen om te spreken voor degenen die geen stem hebben. Veel gebrokenheid is verborgen. "Ik had een goed leven met weinig gebrokenheid. Ik wist niet hoe het is als je geen stem hebt. Ik heb altijd een stem gehad en heb me nooit vertrapt gevoeld.”
Hij kan zich een moment herinneren op reis in Uganda. “Dillish, een meisje van 4,5 jaar, was overleden aan de gevolgen van armoede. Een jaar ervoor had ik nog met haar gespeeld, nu stond ik met de moeder bij het grafje”, vertelt hij met waterige ogen.
“Het gebeurt. Ook vandaag de dag moeten ouders hun kinderen begraven door de gevolgen van armoede. Nog steeds twaalf duizend per dag.” Hij heeft verhalen gehoord over moeders of zelfs jonge meiden die zichzelf verkochten om het gezin in leven te houden.
Door alle verhalen, ziet Tiemen de armoede dieper. Hij kijkt in de ogen van het monster, van het duistere. “Ik heb meer gehuild dan al die jaren ervoor.”
Meer liefde
Naast meer verdriet, heeft hij ook meer liefde in zijn hart. “Ik ben meer van God gaan houden. Het is een soort diepere liefde van God die ik ervaar. Dat komt deels door de liefde die ik van Hem heb geleerd.”
Doordat Tiemen veel mensen in gebrokenheid heeft ontmoet, heeft hij van dichtbij het wonder van geloof en vreugde ervaren. “Ik heb ontvangen en geleerd van mensen aan de andere kant van de wereld. Zij leven diep dankbaar, vreugdevol en gastvrij, terwijl ze nagenoeg niets hebben.”
“God is meer dan een stel dogma’s”, verklaart hij. “Ik heb God leren kennen als een God die bewogen is. Bij Hem scheurt ook wat als Hij onrecht ziet. Ik heb Hem leren kennen als een God die huilt over het verlorene en het gebrokene. Maar ook een God die ongelooflijk boos is over onrecht. Maar Hij gaat verder. Hij kijkt verder. God ziet mensen en weet hun potentieel, vol liefde heeft Hij zichzelf gegeven. God is een God van hoop en goed nieuws. Dat wil ik van Hem overnemen.”
Het meest bijzondere vindt Tiemen dat Jezus zelf verwond is door het onrecht. “Ik vind het een soort heling dat God mijn emoties, mijn verdriet en mijn boosheid herkent. Jezus is letterlijk gewond geraakt door onrecht. Het heeft hem getekend en geraakt. Hij is onderdrukt. Hij heeft littekens. Nu nog steeds. God is geen God van ver weg, maar Hij heeft het zelf gevoeld en meegemaakt.”
Meer ambitie
Naast meer verdriet en meer liefde is Tiemen ook hoopvoller geworden. “Op duizenden plekken in extreme armoede staan lokale kerken. In de leden van die kerken zie ik iets van onze liefdevolle God terug. Zij gaan tot het uiterste in hun liefde."
"Het verdriet over het onrecht, maar ook hun voorbeeld, maakt dat ik ook tot het uiterste wil gaan om te strijden tegen onrecht. Ik wil gaan voor het eeuwige, voor wat blijft. “Ik wil mezelf geven aan wat niet voorbijgaat. Ik wil niet investeren in wat achterblijft. Ik wil een werktuig zijn van gerechtigheid. Ja, dat is het liefste dat ik wil”, zegt hij vastbesloten.
Maar dat doet Tiemen niet alleen. "Gelukkig is er een hele beweging in Nederland van mensen die zich laten raken door het onrecht en door het hart van God. We zien zoveel mensen opstaan met het verlangen om tot het uiterste te gaan. Voor veel mensen is de Muskathlon een hulpmiddel om daar vorm aan te geven. Ik vind het een voorrecht om een onderdeel van die beweging te zijn.”
Koninkrijk
Door Jezus heen heeft God ons vertelt over wat komen gaat. “Dat geeft mij zoveel hoop en ambitie. God schrijft een verhaal van hoop. God brengt herstel. Zijn koninkrijk is nu al begonnen. Wat we nu in Zijn naam doen, dat is het koninkrijk. Dat gaat niet meer voorbij.”
God heeft het leven in al zijn volheid gegeven. Dat houdt Tiemen voor ogen. “God wil sjaloom voor elk mens. Sjaloom is voor mij een diepe verwevenheid tussen God, mensen en de schepping, waardoor het goede van God vreugde en heelheid kan brengen op de plek waar het gebroken is."
"Alles wat van sjaloom afwijkt, is onrecht. Daar waar mensen niet meer verweven zijn met God en met elkaar, daar gebeurt onrecht. Daar waar mensen los zijn geraakt van de schepping, daar gebeurt onrecht. Het kwaad krijgt daar de vrije hand. Recht brengen is zorgen dat mensen weer onderdeel worden van die verwevenheid. Het heeft bijna altijd te maken met herstel van relaties.”
Tot het uiterste
Tiemen wil tot het uiterste gaan om kinderen te bevrijden van armoede. Het is de missie van Compassion. CIP is met Compassion mee op reis gegaan en heeft van dichtbij het monster van armoede gezien. We hebben gezien dat armoede dromen doodt en levens kapotmaakt.
Wij willen daarom samen met Compassion en Tiemen 2500 kinderen bevrijden uit armoede door een campagne te voeren en 300 muskathleten te vinden die in 2020 een Muskathlon willen doen.
Jij kunt meedoen
Een Muskathlon is een bijzondere uitdaging in één van de landen waar Compassion actief is. Tijdens deze reis, van ruim een week, lever je een dag een uitdagende sportieve prestatie. Je gaat wandelen, hardlopen of mountainbiken. In het jaar voordat je gaat, werf je €10.000 voor het werk van Compassion of vind je voor 10 kinderen een sponsor.
Meedoen aan de Muskathlon is meer dan het werven van fondsen en een sportieve uitdaging. Tijdens de reis kijk je armoede recht in het gezicht. Je bezoekt bijvoorbeeld een sloppenwijk of steengroeve. Ook ga je langs bij projecten van Compassion. Daarmee breng je hoop op plekken die door velen zijn vergeten. En geef je een stem aan kinderen die leven in extreme armoede.
Bezoek de website voor meer informatie. Komende maanden delen we meer (persoonlijke) verhalen over de strijd tegen onrecht.
Foto: Ruben Timman
Praatmee