• "Er valt niets te roemen in mijzelf, hoewel ons eerrovend en zelfbedoelend bestaan daar zo toe geneigd is. Hij heeft mij nog niet uit Zijn dienst weggestuurd. Dat zou wel verdiend zijn geweest."
• Over wonen en werken in ht buitenland: "Soms zou je weleens wat dichterbij willen zijn, om elkaar wat meer te ontmoeten. Gelukkig heb ik weinig last van heimwee. Aan de andere kant kan ik ook weer niet zeggen dat ik een volbloed Amerikaan ben. Misschien voel ik mij wel nergens thuis. De strijd blijft, in Nederland en in Amerika."
• "Als je de zuigkracht van de wereld ziet, met de moderne media, dan kun je wel bezorgd zijn. Iedereen heeft een bioscoop in de broekzak en een discotheek in de hand. Als je alleen maar om je heen ziet, zou je zeggen: 'De dijken zijn gebroken.'"
• "Zonder de Geest blijven het maar woorden, dan is alles zo leeg. Als op zaterdag de vorst der duisternis tekeergaat, heb je vaak de ruimste zondag. Het is alsof de duivel het weet wanneer hij in de buurt moet zijn. Maar God weet dat ook."
• Over het recente plotselinge overlijden van ds. L. Terlouw uit Utrecht (63) en ds. P. Melis uit Oud-Beijerland (67): "Er zijn de laatste tijd zo veel ambtsbroeders weggevallen. Waarom mag ik nog op de preekstoel staan? Ik hoop dat de Heere mij een plaats geeft in het stof en in de verwondering. Voor een vaak zo ontrouwe knecht heeft Hij de Getrouwe willen zijn."

Lees hier het volledige interview in het Reformatorisch Dagblad.

Foto: familie Vogelaar