Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
“De Maranatharoep van Het Zoeklicht ligt mij zeer na aan het hart”, steekt de predikant van wal. “Dat heeft eigenlijk te maken met twee gebeurtenissen uit mijn eigen leven. Allereerst herinner ik mijn grootmoeder die meer dan 90 jaar werd en altijd een trouwe lezer van Het Zoeklicht was. Ze duwde het ook onder mijn neus en ik las dat. Mijn oma leefde in de verwachting dat de Heere Jezus terug zou komen voordat ze zou ontslapen. Dat was haar hoop. Dat heeft ze niet mogen meemaken, maar ze leefde wel in die verwachting en dat is mooi omdat je dan blijmoedig bent. Dan hef je het hoofd omhoog en kijk je naar de hemel: komt mijn Heiland er nog niet aan? Als je echter leeft in de verwachting om te sterven, kijk je naar beneden. Dan kijk je naar een gat in de grond waar je vroeg of laat ingelegd gaat worden.”