Henk Binnendijk wijst op één van de allergrootste denkfouten die christenen maken: "Ik sprak eenzijdig over de hemel"

“Als we aan de hemel denken, denken we over het algemeen aan de periode die aanbreekt wanneer we overlijden”, vertelt Henk Binnendijk tijdens een preek op een Heartcry familiedag in Roermond. Binnendijk sprak daar over de hemel op aarde en laat aan de hand van de Bijbel zien wat Gods bedoeling met ons is hier op aarde. 

Dit artikel is je cadeau gedaan door cvandaag Premium lid .

Word ook lid

“Ik was op een conferentie waar ik mocht spreken, heel lang geleden. Daar sprak ook Corrie ten Boom.” Binnendijk vertelt vervolgens het indrukwekkende verhaal van deze Ten Boom die in de oorlog joden hielp, werd opgepakt samen met haar zus en vader en als enige overleefde. “Toen ze als een geraamte het kamp uitkwam, zei ze: als ik straks weer gezond ben, ga ik de hele wereld vertellen hoe geweldig Jezus is. Ze is honderdduizenden tot zegen geweest, ook voor mij. Ik weet nog dat ze sprak en dat ik een keer bij haar op de eerste rij zat. Toen ik haar zag, huilde ik. Waarom? Dat weet ik niet. Wat was dat nou? Toen ging ze spreken en toen was er, zoals iemand dat wel eens gezegd heeft, drie meter van de Heere Jezus om haar heen. Toen heb ik gezegd: Heer, geef mij wat zij heeft. Wat is het heerlijk om in je leven misschien maar één of twee of drie van mensen als Corrie ten Boom te kennen. Mensen van wie je weet: die heeft iets wat ik niet heb maar wat ik wel graag wil hebben. Zij was zo’n persoon in mijn leven."

"Ik sprak op de conferentie waar we allebei waren uitgenodigd op zaterdagavond over ‘de hemel nu, de aarde straks’. Ik was vervuld van de gedachten van de hemel. De hemel is niet alleen voor straks, de hemel is nu. Zij was op zondagmorgen aan de beurt. Het eerste wat ze zei was: 'wat heb ik genoten van de toespraak van Henk over de hemel.' U kunt begrijpen hoe ik me voelde. Ik schoot bij wijze van spreken de hemel in. Toen was ze even stil en zei ze: 'maar wat was hij eenzijdig.' Toen was ik weer terug op aarde.” 

Binnendijk geeft nu toe dat hij wellicht eenzijdig was in die toespraak. “Tegelijkertijd denk ik dat de meeste christenen eenzijdig zijn naar de andere kant. De aarde nu. De hemel? Straks. Dat is één van de allergrootste denkfouten die we als christenen kunnen maken. Dan heeft de hemel geen effect in ons leven. Ik ga spreken over de gedachte dat je in de hemel zult zijn wat God hier op aarde van je heeft kunnen maken. Dit is ons trainingsveld, ons oefenveld. God is onze oefenmeester. Hij heeft ons bewust hier op aarde gezet, temidden van heel veel moeilijkheden, om ons klaar te maken voor de hemel."

"Want wat is Gods doel? We zijn bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld van Zijn Zoon, zegt de Bijbel. Daarom: de hemel nu. Het doel van uw leven is dat u leeft met uw hart in de hemel. Nu. U bent een burger van een rijk in de hemel. Paulus zegt: zoek de dingen die boven zijn, waar Christus is. Je bent gestorven en je leven is met Christus geborgen in God. Dat is ons plekje. De oefening van elke dag is om in de hemel te zijn. Dan komt er een tijd dat u meer beheersd wordt door de hemel dan door de aarde. Dat is een oefening. Een dagelijkse training. Wanneer je hart in de hemel is, leef je eigenlijk al in de hemel terwijl je op aarde bent. Dat is wat God ons aanbiedt. Je zult namelijk in de hemel zijn op basis van wat God hier op aarde van je heeft kunnen maken.” 

“God maakt dat helemaal in het begin van de Bijbel al bekend”, vervolgt Binnendijk. “Op de eerste bladzijde van de Bijbel zegt God: laat ons mensen maken naar ons beeld en naar onze gelijkenis. Wij denken, zo hoor je vaak zeggen, dat we allemaal mensen zijn naar Gods beeld en Gods gelijkenis. Dat is niet waar. Als Adam en Eva zich van God hebben afgekeerd en verdreven zijn uit het Paradijs lees je in Genesis 5: Toen Adam 130 jaar geleefd had, verwekte hij een zoon naar zijn gelijkenis en zijn beeld. Wij zijn niet geschapen naar Gods beeld maar naar het beeld van de zondige Adam. Dat is de werkelijkheid van ons leven."

"Heeft God toen zijn plan opgegeven om mensen te maken naar zijn beeld? Nee, natuurlijk niet. God geeft nooit een plan op. God laat nooit varen het werk dat zijn hand begon, daar is hij God voor. Het is zelfs zo dat door de zondeval Gods plan veel mooier geworden is. Adam en Eva kenden geen zonden voor de zondeval. Die wilde God opleiden tot mensen naar zijn beeld als zijn gelijkenis, vervuld met God. Toen ging het mis en vielen ze geestelijk in een enorm ravijn. Toen is God doorgegaan om mensen die in de diepte van dat ravijn liggen eruit te tillen en op te tillen tot wat hij oorspronkelijk van plan was.”

Vervolgens gaat Binnendijk in op de scheppingsorde, het huwelijk en de verhoudingen tussen mannen en vrouwen. Hij legt uit dat wanneer Paulus over het huwelijk spreekt, hij direct ook de relatie tussen Christus en de gemeente bedoelt. “God geeft ons bewust dat plaatje en zegt daarbij: ik zal voor hem een hulp maken die bij hem past”, daarbij verwijzend naar Adam en Eva. “God is bezig om van u een hulp te maken die past bij Jezus. Maar u past van geen kant bij Jezus. Net zo goed als de dieren niet pasten bij Adam. Hij moest ze een naam geven en raakt teleurgesteld omdat hij voor zichzelf geen hulp vond die bij hem paste. Die dieren waren van een ander niveau. Hij kon met ze praten maar ze zeiden niets terug. Hij had er niets mee."

"Toen Jezus op aarde kwam, kan je ook zeggen dat was van een ander niveau. Hij zegt tegen zijn discipelen: hoe lang moet ik nog bij jullie zijn? Hoe lang moet ik jullie nog verdragen? Ongelovig, verkeerd geslacht. Er is een eindeloze afstand tussen Jezus, u en mij. God is bezig om die afstand te overbruggen. Romeinen 8 zegt: we zijn bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld van Zijn Zoon. God is bezig om u te maken zoals Jezus is. Daar is dat stukje van 80 jaar voor bedoeld, hier beneden. Om u te maken zoals Jezus is, zodat we zijn als een bruid voor Hem, tot een hulp. Heeft hij uw hulp nodig? Natuurlijk niet, maar het is het voorrecht dat God ons biedt.” 

“We mogen de bruid van Jezus Christus zijn. Een hulp die bij hem past. Dan ligt in uw hart ook een groot verlangen om alles wat niet bij hem past aan hem te belijden. Zodat er niets meer is tussen hem en u. Dan wordt u, in alle eerbied gezegd, gek op Jezus. Daar is je leven voor bedoeld. Je zult in de hemel zijn wat God hier van je heeft kunnen maken. Daarom: de hemel nu!” 

Henk Binnendijk gaat vervolgens enkele hoofdpersonen uit de Bijbel langs om dit te verduidelijken, onder wie Abraham. Daarna is Jacob aan de beurt. “God openbaarde de hemel al aan Jacob voordat hij geboren was. God brengt de hemel in ons leven, ook bij u. Voordat Jacob geboren was, was zijn moeder in verwachting van een tweeling en dat was heel pijnlijk. Dan staat er een schitterende tekst: toen ging Rebecca heen om de Heere te vragen. Kent u dat? Vraagt u wel eens wat aan God? U heeft natuurlijk hele goede voorgangers hier. Dat is prachtig en daar moet u gebruik van maken. Maar het is tweedehands. Eerstehands is naar God gaan. U gaat wandelen of u gaat naar uw kamer, de stilte van uw binnenkamer en zegt: Heere God, ik heb een probleem. En u gaat het uitleggen. U denkt misschien: dat hoeft niet, want God weet het al. Flauwekul. U moet het uitleggen. U moet met God in gesprek raken. Dan zegt u: God, kun u mij helpen? En God zegt bijna nooit wat. Ook niet in mijn leven. Maar God ziet kans om in je hart te werken, zodat je nadat je de vraag gesteld hebt ineens tot een besef komt en zegt: dank u wel. Dat is precies wat ik nodig heb."

"De Heere zegt tegen Rebecca: er zijn twee kinderen in je schoot en er zullen twee grote volkeren uit groeien. Maar onthoud één ding goed: die als tweede geboren wordt, is de eerste. De oudste zal dienstbaar zijn aan de jongste. De tweede is mijn uitverkorene. Jacob schijnt dat in de moederschoot al geweten te hebben, want hij heeft de hiel van Ezau vast. Wanneer je gaat zwemmen en iemand in wil halen dan pak je zijn hiel beet en je trekt zodat jij voor bent. Dat deed Jacob. Impulsief natuurlijk. Maar hij wist het. Dan komt er een tijd dat Jacob oud genoeg is om het aan hem te vertellen en dan vertelt Rebecca dat. Jij bent uitverkoren zegt ze dan tegen hem. Wat denkt u wat dit doet met een kind van een jaar of twaalf? Bij Jacob is dit zo dicht in zijn hart gekomen.” 

“Zodra hij de kans krijgt en Ezau honger heeft en soep vraagt, zegt Jacob: prima, maar dan krijg ik je eerstgeboorterecht. Ezau zegt: 'eerstgeboorterecht? Ik sterf van de honger, wat moet ik met een eerstgeboorterecht?' Ezau zweert dat Jacob het eerstgeboorterecht krijgt. Wij hebben dat allemaal altijd veroordeeld. We zeggen: Jacob is een bedrieger. Ja, zo werd hij door Ezau genoemd. Ik weet niet of hij in de hemel daarom veroordeeld werd. Het was de innerlijke dwang, dat verlangen naar de hemel, dat verlangen naar het allerhoogste dat hem dreef om zijn broer te bedriegen. Als vader oud en blind is geworden, roept hij Ezau en zegt: als je nu een wildbraad schiet en het klaarmaakt, zegen ik jou met de zegen van de eerstgeborene. Rebecca roept Jacob en zegt: ga naar binnen en vertel dat je Ezau bent, dan krijg jij de zegen. 'Wie ben je?', vraagt Izak. 'Ik ben Ezau', zegt Jacob. 'Dan gaat u me nu zegenen.' 'Maar je hebt de stem van Jacob? Je voelt als Ezau maar je hebt de stem van Jacob'.”

"Uiteindelijk raakt hij over zijn twijfel heen en zegent hij Jacob. Hij denkt dat hij Ezau zegent, maar zegent Jacob. Dwars door alle menselijke kronkels heen, die niet goed te praten zijn, bereikt God toch zijn doel. Dat is zo mooi. Hoeveel kronkels heeft u in uw leven gehad? Als God uw hart aanziet en ziet hoe groot uw verlangen is om te worden zoals Jezus, zijn kronkels voor God geen probleem. Ik zeg niet dat u ze bewust moet gaan opzoeken. Ik ga u niet stimuleren om makkelijk met zonden om te gaan, maar ook zonden zijn voor God geen probleem. Er zijn voor God geen problemen. God wil zijn doel met u bereiken. Hij wil u maken zoals Jezus is. Daarvoor is dit ingewikkelde aardse leven bedoeld, als oefenterrein en hij is de oefenmeester."

Binnendijk: “Ezau zegt vervolgens Jacob te gaan doden als hun vader gestorven is. Jacob moet vluchten. In totaal moet hij vier keer vluchten in zijn leven. Ik had net een gesprekje met een jongeman die tot Jezus is gekomen en zei dat het best wel moeilijk was. Ik zei: als je een leven wil hebben dat niet zo moeilijk is, moet je niet voor Jezus kiezen. Echt, hoor! Hij spaart ons niet. Hij maakt dwars door de moeilijkheden heen iets moois voor ons.

Jacob moet vluchten en dan komt het schitterende verhaal van de droom over een ladder naar de hemel. Engelen Gods klommen op en neer. De Heere stond bovenaan. Over een open hemel gesproken. Hier op aarde. God zei niet: de hemel is straks voor jou. Nee, God kwam naar Jacob met de hemel. Op dat moment was Jacob met zijn hart in de hemel. ‘En zie, de Heere stond bovenaan en zei: Ik ben de Heere, de God van je vader Abraham en van Izak. Het land waarop je ligt, zal ik aan jou en aan jouw nageslacht geven’." Binnendijk verwijst naar 1948 (stichting van de staat Israël red.). "Het is allemaal zo actueel, hè? En het is 4000 jaar geleden dat God dit zei."

"Jacob heeft daar beleefd wat het is om in de poort van de hemel te zijn. Dat is wat God u ook geven wil. Hier op aarde leven onder een geopende hemel. De Heere Jezus neemt deze woorden over in Johannes 1 vers 52. Daar zegt hij tegen zijn discipelen: ‘jullie zullen de hemel open zien.’ Terwijl ze op aarde zijn. ‘Jullie zullen de engelen Gods zien neerdalen op de ladder.’ Nee, dat zegt hij niet. ‘Jullie zullen de engelen Gods zien neerdalen op de Zoon des mensen.’ Jezus is de ladder! Jezus heeft gezegd: ik ben de weg. Maar hier zegt hij: ik ben de ladder. Ik ben de verbinding tussen de hemel en de aarde. Ik ben voor jou gestorven en heb de poort naar de hemel geopend. Jezus is het!” 

“Deze dag is bedoeld om iets te aanschouwen van de heerlijkheid van de Heere Jezus, waardoor je hart zo warm wordt en getrokken wordt naar de Heere Jezus. Dat is die ladder. Ons leven is bedoeld om die ladder te beklimmen, elke dag een treetje hoger. Ik heb in mijn tuinhuis een steen en daar heb ik een jakobsladder in uitgebeiteld. Naast die steen heb ik een andere steen, die heb ik gevonden in de Sinaïwoestijn, dat is een soort wandelpad, een looppad door de woestijn.

Onze wandel hier beneden op aarde is bedoeld om zo ver mogelijk te komen op de ladder. U kent de uitdrukking van de maatschappelijke ladder. Iemand zei pas: let er op dat je ladder niet tegen het verkeerde gebouw staat. Want waar het om gaat is dat u ver komt op de hemelse ladder. Dat u nadert tot Hem. Op die manier, als wij leren om te leven vanuit de hemel, maakt God ons klaar voor de hemel. Dan zullen we daar zijn wat God hier van ons heeft kunnen maken.” 

“Straks gaat u aan het einde van de middag naar huis. En dan? Heeft u de smaak een beetje te pakken? Zoek de dingen die boven zijn, waar Christus is. Bedenk de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Wij zijn zo bezig met de dingen van de aarde, zeker in onze tijd. We worden zo afgeleid. Vanmorgen komt de Heere Jezus daar doorheen.  Hij zegt: wil je ruimte maken in je leven om je te kunnen richten op mij? Daar moet je ruimte voor maken. Heeft u de smaak een beetje te pakken?

Even nog naar Johannes op Patmos. Hij schrijft: ik zag en zie er is een deur geopend in de hemel. Daar heb je precies hetzelfde. Hij zag het. De stem zei tegen hem: klim hierheen op. Dat is het doel van uw leven! Op te klimmen naar de hemel. Toen zag hij alles wat er in de hemel gebeurde en in Openbaring 4 en 5 geeft hij een prachtige beschrijving van de hemel. Als u de smaak te pakken hebt van de hemel, wordt de aarde bijzaak. Dat wens ik u ook toe.” “Een prediker voelt zijn onmacht”, besluit Binnendijk eerlijk. “Want ik kan het niet in uw hart leggen. Het kan best zijn dat het straks van u afglijdt. Daar kan ik niks aan doen. Daar kan alleen God wat aan doen.”  

Christenen die meer diepgang willen kiezen voor cvandaag Premium

Je las net een gratis cvandaag Premium artikel. Meld je aan en start je gratis maand.

Start je gratis maand