Honderden gevangenen geven leven aan Jezus in Amerikaanse gevangenis
In de Amerikaanse staat Oklahoma werkt God op bijzondere wijze tijdens een grootschalige gevangenis-outreach van Victory Christian Center uit Tulsa. Meer dan zevenhonderd gedetineerden kwamen samen voor aanbidding, gebed en onderwijs over het evangelie. “Het was alsof de Heilige Geest over het veld viel”, vertelt voorganger Paul Daugherty aan CBN News. “Zoveel harten werden geraakt.”
Paul Daugherty, pastor van Victory Church, kreeg drie maanden geleden tijdens gebed de indruk dat de kerk zich meer zou moeten richten op mensen die vaak worden vergeten: gevangenen. “Ik voelde dat er een oogst was binnen te halen onder gevangenen”, vertelt Daugherty. “Er zijn maar weinig kerken die daar echt naar omzien. Maar deze mensen hebben Gods liefde net zo hard nodig.”
God opende vervolgens bijzondere deuren. Dankzij een ontmoeting met Brian Bobek, een christelijke topambtenaar en hoofd van de staf van gouverneur Kevin Stitt, kreeg Victory Church toegang tot meerdere gevangenissen. “Bobek begon onze kerk te bezoeken en moedigde ons aan om niet voor een klein project te gaan, maar iets groots te doen; iets dat mannen uit hun cellen zou halen.”
Een veld vol oranje uniformen
Op 23 juni was het zover: op het dorre grasveld van de John H. Lilley-gevangenis werden 1.000 maaltijden geserveerd, 700 Bijbels uitgedeeld en 1.300 Bijbelstudiematerialen verspreid. Daugherty kwam samen met 32 vrijwilligers. Wat hij toen zag, ontroerde hem diep.
“Toen ik de mannen uit hun cellen zag komen, was het alsof ik een Bijbels tafereel zag - een menigte die op Jezus afkwam”, aldus Daugherty. “Ik moest huilen. De Heer herinnerde me aan de woorden van Jezus: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders.’” En die oogst bleek werkelijk groot. Meer dan 400 gevangenen gaven hun leven aan Jezus. 41 mannen lieten zich direct dopen.
Genade sterker dan het verleden
Een van de aangrijpendste ontmoetingen voor Daugherty was met een gevangene die ooit lid was van Victory Church, toen zijn vader daar nog voorganger was. “Hij vertelde dat hij in het koor had gezongen en actief was in de gemeente, maar dat hij in de jaren '90 verkeerde keuzes had gemaakt en sindsdien vastzat. Zijn eerste bezoek in de gevangenis kreeg hij van mijn vader, die hem toen zei dat God hem vergeven had. Nu stond ik daar, als zoon van zijn oude voorganger. Dat was zo’n krachtig moment van genade.”
Daugherty zegt dat God hem eraan herinnerde dat Hij meer geïnteresseerd is in iemands toekomst dan in zijn verleden. “Ik zei tegen de man: ‘Ik weet niet wat je gedaan hebt, maar God houdt van je. En wij houden ook van jou.’”
Boodschap van hoop
Daugherty ziet de gevangenisoutreach als het begin van een bredere beweging. “Andere gevangenissen hebben zich inmiddels gemeld. In het najaar en de winter gaan we nieuwe bijeenkomsten organiseren. Prijs God, we gaan hiermee door.”
Volgens de voorganger is het verlangen naar iets echts groter dan ooit. “Mensen zitten vast in een wereld van schijnverbinding via social media, in verslaving aan porno, drugs, alcohol. Ze zoeken naar vrede, maar vinden het niet. Jezus is het enige antwoord dat blijvende vrede en herstel brengt.”
Praatmee