Ds. Egas: "Dat het hervormde kerkgevoel verdwijnt is een pijnlijk proces"
"Het oude hervormde kerkgevoel dat je als plaatselijke gemeente er bent voor de mensen op het dorp, in de wijk, dat je voor hen medeverantwoordelijk bent, dat je voor hen bidt en met hen optrekt – dat besef slijt uit", merkte ds. J. A. W. Verhoeven onlangs op tijdens zijn openingswoord tijdens de GB-studieweek voor theologiestudenten. Ds. A. A. Egas reageert in de Cvandaag podcast op zijn constatering.
"Mijn zoon woont in een plaats met één kerk voor de hele samenleving en één christelijke school. Dat heeft iets moois", stelt de christelijke gereformeerde predikant uit Damwoude "Dat is het hervormde gevoel: 'We zijn één kerk en zorgen voor elkaar.' Dan is er veel oog voor elkaar en vorm je samen een gemeenschap. Dat hervormde kerkgevoel verdwijnt, omdat PKN te maken heeft met kerkverlating. Dat is een pijnlijk proces, dat de kerk leger raakt. Het is dus een kwestie van aantallen.
Vandaag de dag ligt het accent niet meer op God die een verbond met ons sluit, maar staat het eigen 'ik' centraal. Dan komt de gelovige in het centrum te staan. Dan wordt de kerk een soort vehikel dat mij gelukkig moet maken en troost moet geven. Dan redeneer je precies andersom: wat heb ik aan de kerk? Maar de vraag moet zijn: wat heeft de kerk aan mij? Dit probleem signaleert Verhoeven en dat herken ik."
Praatmee