Cees leidt tegenwoordig naast zijn werk als schrijver en columnist, begrafenissen en merkt op dat er qua perspectief een groot verschil zit tussen mensen die in God geloven en mensen die dat niet doen. "Een begrafenis leiden voor gelovigen is een stuk makkelijker dan een begrafenis voor ongelovigen. Bij gelovigen kun je aangeven dat er nog een vervolg is. Ongelovigen willen vaak helemaal niets met God te maken hebben en dan komen er verhalen over dat ze een kind verloren hebben of zijn ontslagen… Mensen kunnen snel ontsporen in dit leven wat dat betreft en dan het vertrouwen in God kwijtraken. Soms mag ik het woord God niet eens gebruiken."

Verlaten
Dat het dus niet alleen maar feest was in het leven van Cees blijkt ook als hij vertelt over de momenten van eenzaamheid en vertwijfeling die hij doormaakte. Hij verloor bijvoorbeeld zijn moeder toen hij 23 was aan zelfdoding. "Ik heb mij verschillende keren in mijn leven door God verlaten gevoeld. Ik ervoer vaak leegte in mijn leven. En dan niet een dag of twee, drie. Maar langdurig. Ik heb in die tijd dat ik ziek was erg veel last gehad van weinig zelfvertrouwen, eenzaamheid, verlatenheid en mij zielig voelen. Je maakt alle seizoenen mee in dit leven. Soms kom je tot bloei maar soms heb je ook kou en tegenwind. Ik zit nu in de nazomer van mijn leven. Ik heb met vallen en opstaan een gangbare weg gevonden."