Van Dijk: "We worden nog steeds omgeven door geweldige watermassa’s. Het is een dagelijks wonder dat deze ons leven niet verzwelgen. Het water van de zondvloed is niet verdwenen. (...) Heb je er weleens bij stilgestaan dat, als Johannes op Patmos de nieuwe hemel en de nieuwe aarde beschrijft (Openb. 21), er dat intrigerende zinnetje staat: 'En de zee was er niet meer.' De zondvloed moet plaatsmaken voor alle levende wezens. 

De regenboog verklapt dat God het laatste woord niet aan de zee geeft, niet aan de verwoesting, maar aan de mens. Daarom mogen we danken als we de regenboog zien. De gevolgen van de zonde kunnen verwoestend aanwezig zijn in ons leven, stormen kunnen ons teisteren, de gevolgen van de gebrokenheid van het leven kunnen ons overweldigen en ontmoedigen. Maar God zegt dan: Let op Mijn teken van trouw!

Johannes beschrijft in Openbaring 4 dat hij een regenboog rondom de troon zag. In de hemel is de regenboog een gesloten en voleindigde cirkel."

Lees het volledige commentaar van Els van Dijk in het Reformatorisch Dagblad.