Als de Eeuwige aan de kant wordt gezet kan geen GPS ons nog richting geven
Opperrabbijn Jacobs bezocht een herdenkingsbijeenkomst bij het Wijde Gat, een werkkamp voor Joodse mannen in de Tweede Wereldoorlog. Het werd een waardige bijeenkomst, maar het deed de opperrabbijn ook stilstaan bij de situatie waar we ons in bevinden in Nederland. De tien geboden en God zijn aan de kant geschoven, moraliteit is haast verdwenen en respect voor de overheid bestaat niet meer. In onderstaande column schrijft hij erover.
Rosj Hasjana ligt alweer achter ons, het Joodse nieuwe jaar 5786 is begonnen en de luide klanken van de sjofar galmen nog na in mijn hoofd en mijn gedachten. De honderd tonen van de ramshoorn riepen ons op om wakker te worden, niet in te dutten, niet weg te kijken en vooral ook aan zelfonderzoek te doen. Want het is veel eenvoudiger om de brede samenleving en anderen te bekritiseren, dan aan jezelf te werken, je eigen fouten en misstappen te herkennen en vooral te erkennen. De 48 uur van Rosj Hasjana was de periode van de goede voornemens, geweldig, maar blijven de goede voornemens slechts voornemens of worden ze ook uitgevoerd? Om te bezien wat er van goede voornemens is terecht gekomen hebben we de zeven dagen tussen Rosj Hasjana en Jom Kippoer, dagen van zelfonderzoek, introspectie. En dan Jom Kippoer, de Grote Verzoendag, vergelijkbaar met de dag van het eindexamen, de dag waarop Boven wordt gekeken hoe oprecht mijn voornemens beneden waren.
Praatmee