NGK-predikant: "Kerken groeien steeds meer naar elkaar toe"
Lange tijd moest Gertjan Oosterhuis (65) uit Langerak niets hebben van charismatisch geloof. Hij ergerde zich aan gereformeerd vrijgemaakte gemeenteleden die met een bepaalde houding terugkwamen van een New Wine Zomerconferentie en hem het idee gaven dat hij niet voldeed als gelovige. Maar toen Gertjan directeur werd van de evangelische scholengroep De Passie en later in Kampen als predikant de master Christelijke Spiritualiteit deed aan de Theologische Universiteit (TU), ontdekte hij dat je elkaar juist kunt versterken.
Gertjan Oosterhuis werd geboren in Dokkum, in een gezin met elf kinderen. Zijn familie ging naar een kleine Gereformeerde Kerk vrijgemaakt (GKv). Zondags waren er sobere diensten, waarin Bijbeluitleg centraal stond. “Vrijgemaakt zijn was voor mij een way of life, Een manier van leven”, vertelt Gertjan. “We waren in mijn jeugd nog erg in onszelf gekeerd als kerkelijke richting. Je keek met argwaan naar activiteiten die kerken uit de buurt samen organiseerden. En als kind ging ik vanzelfsprekend naar een vrijgemaakte lagere school en later met de bus en de trein naar de vrijgemaakte middelbare school in Groningen. Het was een kleine wereld: je wist precies wie de predikanten van je klasgenoten waren.”
Na zijn middelbare school studeerde Gertjan gedragswetenschappen aan de Gereformeerde Sociale Academie in Zwolle en de Groningse Rijksuniversiteit. Vanaf 1987 werkte hij als socioloog bij de marine in Den Helder en in 1998 werd hij directeur op middelbare school Guido de Brès in Amersfoort. “Guido de Brès”, herinnert Gertjan zich, “was in die tijd nog een typische zuilschool. Je mocht er alleen lesgeven en in de schoolvereniging zitten als je gereformeerd vrijgemaakt was. Over je persoonlijk geloof had je het bijna nooit met elkaar op school, je praatte liever over het onderwijs of andere praktische zaken.’
Elke morgen samen bidden
In 2006 stapte hij – tot verbazing van mensen in zijn omgeving – over naar het evangelisch onderwijs. Gertjan lacht: “Zo gek was die overstap ook weer niet hoor, want zo’n dertig procent van de leerkrachten en leerlingen op De Passie was gereformeerd. Wat ik mooi vond, is dat er op De Passie ook veel enthousiaste gelovigen uit andere kerkgenootschappen kwamen en ik merkte daar dat je prima samen kunt optrekken. We begonnen elke schooldag met een gebedsbijeenkomst, Dat was wennen, maar ik genoot van die vrijmoedige en blijmoedige manier van getuigen.”
Veel gezinnen de kerk uit
Gertjan deed steeds nieuwe ontdekkingen, maar bleef wel altijd trouw aan zijn eigen kerkgenootschap. Voor anderen gold dat niet. “Vanaf 2000 zag ik als ouderling in de GKv Zeewolde nogal wat gezinnen de kerk uitgaan om de overstap te maken naar een evangelische gemeente. Ze vonden dat we ‘kerkje aan het spelen’ waren en verweten ons dat we niet over de genade preekten. Rond die tijd kwam ook New Wine op. Groepjes gemeenteleden gingen naar de zomerconferentie en kwamen dan met een zekere hooghartige houding terug. Het leek alsof ze zich ineens beter voelden dan de anderen. Zij hadden het ‘echte licht’ gezien, wij nog niet. Voor mij gaf dat een valse start voor alles wat New Wine betrof. Ik dacht: wat is er mis met onze kerk? Ik ervaarde de vrijgemaakte kerk niet als wettisch en hield me blijmoedig aan alle regels. Vond ik ze niks, dan legde ik ze net zo makkelijk naast me neer. Wat ik koesterde in onze kerk, was de goed doordachte theologie. De grote eerbied en aandacht voor het Woord.”
Na een loopbaan als socioloog en schooldirecteur maakte Gertjan een ommezwaai in zijn carrière: hij rondde in 2012 een predikantenopleiding af aan de Theologische Universiteit, destijds nog in Kampen. In datzelfde jaar werd hij bevestigd in de GKv Zoetermeer en vanaf 2017 was hij dominee in CGKv de Verbinding in Hilversum. In beide kerken kreeg hij net als in Zeewolde te maken met leden die overstapten naar evangelische kerken. Het zette hem aan het denken. “Ik dacht: if you can’t beat them, join them. Als je ze niet kunt verslaan, doe dan mee. Ik schreef me daarom in 2020 in voor een master Christelijke Spiritualiteit aan de TU. Dat was een eenjarige opleiding die de universiteit aanbood in samenwerking met New Wine en de werkgroep Contemplatio Nederland, waarin onder andere predikant Jos Douma zit. Ik wilde vooral meer kennis opdoen.”
Golven van charismatische vernieuwing
Hij had veel aan de studie: “Ik gooide alles wat evangelisch of charismatisch was vaak op één hoop, maar dat bleek onterecht. Er zijn vier golven van charismatische vernieuwing, die redelijk van elkaar verschillen. Je hebt bijvoorbeeld een name it and claim it-stroming. Zoiets van: God verhoort elk gebed, als je het maar claimt. Daarmee moet je volgens mij niet willen flirten. Maar New Wine en ook organisaties als Alpha – zo leerde ik – vormen juist onderdeel van een heel Bijbelgetrouwe stroming. Die zich laat leiden door zowel Woord als Geest. Ze gaat uit van het reeds en nog niet: Gods Koninkrijk is er al wel, maar komt pas in alle volheid bij de wederkomst van de Here Jezus Christus. Je bidt in de kracht van de Heilige Geest voor heling, maar er is ook de realiteit van het lijden.”
Uit het vrijgemaakte smalspoor
Wat Gertjan verder meekreeg van de master: “Dat je mag putten uit een diepe bron van alles wat in eeuwen kerkgeschiedenis is bedacht, onderzocht en ervaren. Lectio divina, het sacrament, luisterend bidden… Wat voor mij ook bepalend bleek, was mijn stage in Delft, bij de gereformeerde predikant Simon van der Lugt. Ik luisterde naar hem en dacht vaak: wat je nu zegt, is evangelisch. Hij liet me zien dat je rustig uit het vrijgemaakte smalspoor mag stappen. Je kunt gereformeerd blijven en toch evangelisch worden. En je kunt trouwens ook evangelisch blijven en wat meer gereformeerd worden. Als kerkelijke tradities mogen we elkaar juist versterken.”
Gertjan is tegenwoordig – zegt hij lachend – een ‘blijmoedig aanhanger van New Wine’. Sinds 2023 is hij predikant van de NGK in Langerak; een fusiegemeente van de Nederlands Gereformeerde Kerk en de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt in Langerak. “Het is een vrij traditionele kerk, maar ook een kerk waar veel mogelijk is en waar steeds meer belangstelling komt voor Geestelijke vernieuwing. Ik kan er vrijmoedig preken over de komst van Gods Koninkrijk, vanaf januari 2025 bieden we samen met andere kerken een Alpha-cursus aan en er is een ministryteam in oprichting. Natuurlijk zijn er ook gemeenteleden die wat huiverig staan tegenover bepaalde ontwikkelingen, maar de schichtigheid van het eerste uur is weg. Wat ik mooi vind, is dat kerken steeds meer naar elkaar toe groeien en dat is volgens mij echt een terugkeer naar de kerk zoals die is bedoeld: één in Christus.”
Gertjan Oosterhuis schreef een boek over de overstap van veel mensen van de gereformeerde naar de evangelische kerk: 'Veranderen van kerk, hoe gereformeerd en evangelisch elkaar kunnen versterken.' Klik hier voor meer informatie over het boek of om het boek te bestellen. Bovenstaand artikel verscheen eerder op de website van New Wine en is met toestemming overgenomen door Cvandaag.
Praatmee