Al vóór Bert en Joëlle de kerk binnengaan, ervaren ze de warme Albanese gastvrijheid wanneer een buurman hen wil spreken en spontaan een drankje aanbiedt. In de kerk laat het echtpaar een kleine achterkamer zien waar voedselpakketten klaarstaan, betaald met hun eigen inkomen.

Tijdens hun reis zien Bert en Joëlle grote tegenstellingen: armoede naast rijkdom, sporen van het communisme naast modernisering. In de stad Durrës vertelt een christen hoe regenwater zijn huis binnenstroomt, en in Kolonjë worden ze geconfronteerd met huizen vol schimmel en rot. “Heftig om te zien dat mensen in zulke omstandigheden leven", zegt Joëlle die daar voor het eerst echte armoede ziet.

In één van deze eenvoudige woningen leest een vrouw Psalm 23 voor. Het raakt Bert zichtbaar: “Toen ze dat voorlas, moest ik echt even tranen wegslikken. Ze zei iets erbij en heel haar gezicht straalde van vreugde."

De lokale kerk probeert elkaar te dragen, zowel praktisch als geestelijk. Pastor Landi en Julinda leven grotendeels van Julinda’s salaris als kleuterjuf, maar blijven delen wat ze hebben. Hun oproep is eenvoudig: “Bid voor ons. Geef als je kunt. Of kom helpen voor Christus.”

Hieronder is de volledige documentaire 'Een reis naar ongemakken' terug te zien: