Hoewel dat beeld helaas klopt voor christenen die in Noord-Korea wonen, zijn er ook Noord-Koreaanse christenen die in andere landen wonen. Soms gaat het om arbeiders die tijdelijk in China werken en daar tot geloof komen. Vaak gaat het ook om Noord-Koreanen die naar Zuid-Korea vluchten.

De Noord-Koreanen ontvluchten het dictatoriale land omdat ze Kim Jong-un of zijn familie beledigd zouden hebben, of omdat ze teleurgesteld zijn in hun land en leiders. Soms ook omdat ze christen zijn en hun leven niet meer zeker zijn. Als ze, via een gevaarlijke reis door meerdere landen, er eenmaal in slagen om in Zuid-Korea te komen, dan worden ze door de regering in Zuid-Korea op verschillende manieren ondersteund.

Trauma's
Eén van die manieren is dat ze kennis maken met verschillende religies in Zuid-Korea. Veel vluchtelingen zijn nog geen christen op het moment dat ze het noorden ontvluchten. Door de manier waarop ze door christenen worden opgevangen in het zuiden, leren velen Jezus kennen. Ze leren dat hun leven, ondanks alle moeilijkheden, zin heeft. Ze gaan inzien dat er een God is die van hen houdt en die veel sterker is dat de leider van Noord-Korea. Tegelijk hebben ze vaak nog veel last van trauma’s die ze in het noorden hebben opgelopen. Deze christenen zijn hun hele leven geïndoctrineerd met ideeën die haaks staan op het christelijke geloof. Zo zien ze hun leiders als goden, die ze met hun hele leven moeten dienen. Men vertrouwt anderen vaak niet, en zeker christenen worden gewantrouwd. Noord-Koreanen leren dat christenen de meest verwerpelijke dingen doen.

Een zusterorganisatie van SDOK in Zuid-Korea heeft meerdere programma’s ontwikkeld om Noord-Koreaanse christenen te helpen groeien in hun geloof. De Noord-Koreaanse christenen weten vaak nog niet zoveel van het christelijke geloof en dus is onderwijs erg belangrijk. Zo is er bijvoorbeeld de ‘camping ministry’. Rondom een tafel op de camping, die zoals gebruikelijk bij Aziaten, goed gevuld is met eten, bespreken ze bijbelgedeelten.  Ook is er pastorale zorg beschikbaar.

Laagdrempelig
Waarom gebeurt dit op de camping? Tijdens corona mochten mensen niet meer klassikaal samengekomen. Elkaar in kleine groepen ontmoeten op de camping mocht wel. In die periode ontdekte de zusterorganisatie dat dit heel laagdrempelig werkt en dat de Aziatische hiërarchie daar wegvalt. Zo ontstaat er veel meer interactie tussen studenten onderling en met hun docenten. De wat verlegen Noord-Koreaanse christenen hebben vaak een laag zelfbeeld ten opzichte van de Zuid-Koreanen en op de camping vallen die verschillen weg.

Dankzij de creativiteit van onze zusterorganisatie worden de christenen geholpen en groeien ze in hun geloof en in gehoorzaamheid aan Jezus op alle gebieden van hun leven.

Dit artikel is overgenomen van de website van SDOK.