Een ernstige boodschap voor christenen die weinig bidden
Sommigen van Gods kinderen schijnen na de tijd van hun bekering niet in staat te zijn om enige vooruitgang te boeken. Ze zijn wedergeboren, maar ze blijven hun hele leven een zuigeling. Het zijn allen leerlingen op Christus’ school, maar ze schijnen nooit verder te komen dan het abc in de laagste klas. Ze zijn allen in de schaapskooi gekomen, maar daarin blijven ze liggen en ze gaan niet verder.
Jaar in jaar uit ziet u bij hen dezelfde aanklevende zonden. U hoort van hen steeds weer dezelfde oude ervaringen. U merkt in hen een verlangen naar hetzelfde geestelijk voedsel op; ze willen alleen maar de melk van het Woord van God en ze hebben een hekel aan vaste spijs. Het blijven kinderen, ze blijven zwak en onbeduidend van geest en ze houden dezelfde bekrompenheid van hart; ze hebben nog steeds dezelfde belangstelling voor hun eigen kleine kring, net als tien jaar geleden. Het zijn pelgrims, zeer zeker, maar pelgrims zoals de Gibeonieten van weleer – hun brood is altijd droog en schimmelig, hun schoenen altijd oud en versleten en hun kleding altijd gerafeld en gescheurd (Joz. 9:4-5). Ik zeg dit met droefheid en smart. Maar ik vraag iedere ware christen: ‘Is dit niet waar?’
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee