Jakobus roert voortdurend het thema van armoede en rijkdom aan - misschien wel een van de pijnlijkste onderwerpen voor welvarende christenen. Hun (eventuele) geestelijke rijkdom zullen zij behouden, maar al hun aardse rijkdom zal teloorgaan - en als zij niet oppassen, zijzelf erbij (Jak. 5 vs. 1-3). Zij gaan verloren, niet omdat zij rijk zijn, maar omdat zij niets anders hebben dan deze aardse rijkdom. Zij hebben schatten verzameld, en dat nota bene in de ‘laatste dagen’ (de toenmalige eindtijd voor het jodendom; toepassing: de tegenwoordige eindtijd voor de christenheid). Heeft Gods volk niet heel wat hogere prioriteiten, zeker in de eindtijd?