Video: wat iedere christen zou moeten weten over de waterbron bij Sataf

Water is ontzettend belangrijk om te kunnen leven. Dat geldt ook zeker voor het warme Israël. Ongeveer de helft van het jaar valt er in Israël geen druppel regen. Hoe kwam men in de tijd van de Bijbel eigenlijk aan water? Waar haalden ze het water vandaan voor hun akkers, hun wijngaarden en hun dieren? Je ziet het in Sataf.
Sataf is een gebied in de heuvels van Judea. Het was duizenden jaren bewoond. En nog steeds vind je er akkers en wijngaarden.
Bron
Het is niet moeilijk om te begrijpen waarom mensen zo graag in Sataf woonden: er is een bron met stromend water. Dat water werd via kanaaltjes naar de akkers en de wijngaarden geleid.
Het water uit de bron is uiteindelijk ook gewoon regenwater. In de winter kan het in Israël stevig regenen. De kalkachtige rotsbodem is als een spons waarin het regenwater wordt opgezogen en vervolgens langzaam naar beneden zakt. Het water sijpelt net zo lang door tot het op een harde aardlaag stuit. Vanaf daar zoekt het water een uitweg naar buiten.
Op de plek waar het water tevoorschijn komt, ontstaat een bron. Zo’n bron heet in het Hebreeuws een ‘ein’. Dankzij zulke bronnen is er zelfs in de zomer op veel plaatsen in Israël vers en helder water beschikbaar.
Waterbak
In Sataf vind je behalve een bron ook een aantal enorme waterbakken. Zo’n waterbak heet een ‘cistern’. In de Bijbelse tijd, en trouwens ook nu nog, wordt daarin het bronwater opgevangen.
In de rotsbodem hakt men een hele grote bak uit. De wanden van de bak worden bestreken met een soort cement om de bak waterdicht te maken. Water uit een nabijgelegen bron of riviertje wordt vervolgens via een kanaaltje naar de cistern, de waterbak, geleid. In de wand van de waterbak hakt men ook een trappetje uit zodat je handig bij het water kan komen.
Bekijk de video van De Verkenners:
Jeremia
Wat opvalt is dat de waterkwaliteit uit de waterbak lang niet zo goed is als het water dat rechtstreeks uit de bron komt. Hiernaar verwijst ook de profeet Jeremia.
In de tijd dat de profeet Jeremia leeft, houdt het volk Israel zich niet aan Gods geboden. Ze hebben de levende God ingeruild voor de goden van de volken waartussen ze leven. ‘Mijn volk’, zegt God, ‘heeft twee kwaden, twee zonden, gedaan. Ze hebben Mij, de Bron van levend water verlaten. En ze hebben voor zichzelf bakken uitgehakt.’ Wat voor bakken? ‘Lekkende bakken die geen water bevatten’ (vgl. Jer. 31: 25).
Wat een verdrietig beeld. Israël is ontrouw aan het verbond met God. Ze kiezen voor lekke waterbakken. En God, laat Hij Zijn volk nu in de steek?
Het volk Israël is gestraft voor de ontrouw. Het is weggevoerd in ballingschap. Maar Gods genade en Gods trouw zijn groter. God belooft dat Hij een nieuw verbond zal sluiten. Hij zal het volk terugbrengen in het land Israël; er zal drinken zijn voor de vermoeide ziel (Jer. 31:25).
Levend water
De vraag naar water is ook nu nog erg belangrijk. Welk water drink jij? Stromend water uit de bron of water uit een cistern?
Weet je waar het zuivere, heldere water te krijgen is? Bij dé Bron van het levende water, de Heere Jezus Christus! Hij zegt het Zelf: ‘Wie van het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst hebben’ (vgl. Joh. 4:13-14). Sterker nog: als je van dat water drinkt, word je zelf een bron; een bron van levend water! (vgl. ook Joh. 7:37-38).
Deze informatie is afkomstig uit het informatieblad dat hoort bij deze video van De Verkenners. Klik hier voor meer informatie. De Verkenners is een gezamenlijk initiatief van Steunfonds Israël / Isaac da Costa, Stichting Steun Messiasbelijdende Joden en het Centrum voor Israëlstudies.
Praatmee