Arie van der Veer heeft een boodschap voor ouderen: 'Niemand weet wanneer de laatste etappe eindigt'
Deze meditatie is speciaal voor mijn leeftijdgenoten. Hoeveel jaar krijgen we er nog bij? Of zijn het maanden. Ik heb deze meditatie genoemd: De laatste etappe.
Nu ik oud en grijs ben,
verlaat mij niet, o God,
zodat ik het nageslacht, elk nieuw kind,
kan verhalen van de macht van uw arm.
Psalm 71:18
Billy Graham vergelijkt in zijn boek ‘Bijna Thuis’ het leven met een sportwedstrijd. Er zijn sporten waarbij je van tevoren niet weet hoelang de wedstrijd zal duren. Een tenniswedstrijd bijvoorbeeld telt soms geen drie, maar vijf sets en kan uren duren. Juist de laatste set kan heel spannend zijn.
Zo kan ook het leven zijn.
Niet als een nachtkaars die uitgaat. Maar als een periode met nieuwe uitdagingen en nieuwe avonturen. Billy Graham bekent in zijn boek dat hij daar in zijn leven te weinig over heeft nagedacht: ‘Mijn hele leven leerde ik hoe ik als christen zou moeten sterven, maar niemand heeft me ooit geleerd hoe ik moest leven in de jaren vóór mijn sterven.’
De laatste etappe van ons leven kan heel verschillend zijn. Voor sommige mensen is het een loodzware etappe. Hun lichaam is op. Ze kunnen niet meer. Zij moeten geholpen worden.
Maar dat geldt niet voor alle ouderen. En al kun je sommige dingen niet (meer), je kunt ook een heleboel dingen nog wel. Bovendien draag je een schat aan ervaring mee.
De Bijbel kent geen pensioen. De Bijbel vertelt over mensen die tot op zeer hoge leeftijd actief bleven. Wat dacht je van Abraham? De oudsten speelden in de toenmalige samenleving een belangrijke rol. Ze leidden een stad. Ze gaven koningen advies. Rehabeam weigerde naar het advies van de ouderen te luisteren. Het bracht zijn land in grote problemen. Mensen zoals Zacharias werkten op hoge leeftijd nog in de tempel. En Paulus bleef brieven schrijven tot zijn laatste dag.
Actief blijven. De gaven die God je gegeven heeft, blijven gebruiken. Niet zeggen: wat kunnen ze voor mij doen? Maar: wat ga ik voor een ander doen? De dichter van Psalm 71 was zo’n persoon. Hij merkte dat zijn krachten minder werden. Daarover ging hij met God in gesprek: ‘Here, ik merk dat het minder wordt. Het gaat allemaal niet meer vanzelf. Wilt U bij mij blijven.’ Maar, dan doet hij er ook een belofte bij: ‘Als U mij helpt, zal ik aan iedereen die ik tegenkom vertellen wie U bent.’
Nee, de schrijver zegt niet dat het leven er dan eenvoudiger op wordt. Of minder pijnlijk. Of minder treurig. Maar hij zegt wel dat hij, zo lang hij op aarde leeft, een taak heeft.
De laatste etappe. Niemand weet wanneer die eindigt. Voor heel ons leven, maar zeker voor die laatste periode hebben we de kracht van God nodig. Hoe gaan we die tijd dan besteden? Welke belofte ben jij bereid aan God te geven?
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee