Thuis besprak ik dit met mijn partner en wij kwamen tot de conclusie dat ik de zwangerschap niet zou doorzetten. Zelf ben ik christen en ook opgevoed met het idee dat abortus fout is, maar ik was wanhopig op dat moment. Ik had gebeden en gevraagd wat moet ik doen? Ik vroeg om een teken. Aangezien het die periode ook steeds slechter ging met mijn relatie zag ik dat als het teken om mijn beslissing door te zetten. Na een bezoek bij de huisarts bleek ik al 8 weken ver, het was dus te laat voor een abortuspil en moest dus een curettage ondergaan.
Ik belde om een afspraak te maken en die dame aan de telefoon was onaardig, klinisch en zelfs betweterig toen ik vragen stelde. Ik dacht misschien is dit een manier om mensen af te schrikken of was ze gewoon chagrijnig. Ik had mijn afspraak gemaakt op een donderdag maar kon geen vrij krijgen die dag aangezien ik op het werk niet wilde delen waarom ik vrij nodig had. Vandaar dat ik mijn afspraak had verzet die dag. De bewuste ochtend liep ik naar de kliniek en hoopte ik de hele weg ernaartoe dat er niemand voor de kliniek zou staan om mij om te praten.
En daar stonden mensen van Schreeuw om Leven en Ć©Ć©n van hen sprak mij aan. Zij deed haar verhaal en al die tijd dacht ik 'alsjeblieft niet, ik heb dit gesprek al duizenden keer in mijn eigen hoofd gehad.' Ik zei ook tegen haar dat ik heb gebeden en gevraagd om een teken en dit niet heb ontvangen. Ik was al vastbesloten en wist zeker dat ik mij niet zou laten ompraten totdat ze tegen mij zei: 'wat als dit het teken is waar je om hebt gebeden? Dat wij nu hier staan?' Toen had zij mijn aandacht en wist ik dat ik niet meer kon doorgaan met de curettage.
Op gegeven moment ben ik nog naar binnen gegaan omdat ik wilde doorgeven dat ik de afspraak niet meer nodig had. Binnen was de receptioniste, waarschijnlijk diezelfde vrouw die ik aan de telefoon had. Ze antwoordde nors toen ik vertelde dat ik weer naar huis ging. Ik ging daarna naar huis, nog steeds onzeker van hoe nu verder maar de curettage werd het zeker niet. Die kleine embryo die wij liefkozend Boontje noemden is nu een wijs meisje en iedereen is heel blij met haar.
Ik weet zeker dat als ik die dag had doorgezet dat ik mijn hele leven spijt zou hebben gehad.
Praatmee