Nederlandse christenen hebben zo hun favoriete Bijbelteksten. De vraag is of die teksten gelezen worden zoals ze echt bedoeld zijn. Nieuwtestamenticus Rob van Houwelingen van de Theologische Universiteit Kampen schreef een fris en toegankelijk boek over de 25 bekendste Bijbelpassages
en werpt er een fris nieuw licht op. Hij behandelt met CIP.nl drie overbekende Bijbelteksten en/of Bijbelgedeelten.
1) Galaten 5: 'De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.'
“Veel mensen beschouwen ‘vruchten van de Geest’ als een lijstje vereisten waaraan ze moeten voldoen. Een heel programma voor christelijk leven. Daar heeft Paulus het niet voor bedoeld. Ik denk dat Paulus eerder wat kenmerken opsomt om te laten zien dat het christelijk leven geen dood geloof mag zijn. Als je in Christus geworteld bent, komt er iets uit. Zie het niet als een programma van ‘dit moet en dat moet’.”
“De vrucht van de Geest is bij Paulus een enkelvoud in tegenstelling tot de ‘werken van het vlees’. Verder wordt die vrucht vaak in termen van fruit behandeld. Maar als je Galaten 6 erbij neemt, gaat dat stuk over het zaaien op de akker van de Geest. Ik denk daarom dat je bij vrucht eerder moet denken aan bietjes, worteltjes of graan, dan aan appels..”
Van Houwelingen vertelt tot slot hoe je de vrucht van de Geest - in lijn met Paulus' uitleg - kunt krijgen. "Net als bij een echt tuintje moet je regelmatig onkruid wieden. Anders verstikt het de vrucht van Geest. Verder is het belangrijk om de Heilige Geest het werk te laten doen. Hij komt in je leven en brengt groei en beweging. Jouw rol hierin is om af en toe te oogsten en met de vrucht aan de slag te gaan." Wat verder interessant is, is dat de vrucht van de Geest niet is af te dwingen met een wet. Hoe dwing je bijvoorbeeld 'vreugde' of zachtmoedigheid af?
2) 1 Petrus 3:15: 'En wees altijd bereid tot verantwoording aan ieder die u rekenschap vraagt van de hoop die in u is.'
“Je kunt dit opvatten als een theorie voor apologetiek: Je moet als christen altijd precies uit kunnen leggen waarom je gelooft. Ik denk dat het beter is om naar de situatie van de lezers te kijken. Die mensen zaten behoorlijk in de knel. Ze waren pas christen geworden en werden door hun omgeving vreemd aangekeken. Het waren vreemdelingen en bijwoners in hun eigen land, staat aan het begin van de brief. Petrus reageert op hun situatie met de boodschap: kruip niet in een hoekje, doe je werk, wees overtuigd christen. En als je kritische vragen krijgt, zie dat als een uitdaging om over God te vertellen.”
"Je verantwoorden is dus geen theorie, waarbij je uitlegt wat het christelijk geloof precies allemaal inhoudt. Het is veel praktischer: leg uit waarom je dingen doet. Verantwoorden heeft iets juridisch. Je moet je pas verantwoorden als je ter verantwoording geroepen wordt. En wanneer word je meestal ter verantwoording geroepen? Als je door je leven een (gematigd) provocerende houding hebt, waardoor mensen (positief en negatief) aan het denken worden gezet. Verantwoorden doe je niet zonder dat je ertoe geroepen wordt."
"Als je in Christus geplant bent, kan je levenswandel bij buitenstaanders vragen oproepen. Dat is een geweldige kans. Als je dat uitlegt, verantwoord je jezelf als christen. Dit is in principe de beste vorm van evangelisatie. Je stelt je leven open voor vragen en kritiek en dan grijp je de kans om te vertellen wat je bezighoudt in je relatie met God."
3) Markus 10:45: 'Want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen.'
"Zo’n tekst kan gemakkelijk ingekaderd worden in de christelijke leer of dogmatiek. Dat er losgeld betaald wordt ter bevrijding van de zonde. Maar wat bedoelt Jezus nu? Aan wie moet losgeld betaald worden? Mensen zeggen: aan duivel of aan God. Het staat er niet bij."
"De vraag die me het meest heeft beziggehouden is: waarvan we losgekocht zijn. De meeste mensen zeggen: losgekocht van de zonde. En Paulus behandelt dat ook wel. Maar ik kom zelf tot de conclusie dat het hier niet zozeer gaat over de bevrijding van de zonde, als wel over bevrijding van de angst voor de dood."
"Ik heb de tekst laten lezen aan twee collega’s die goed zijn in systematische theologie. Ze beaamden allebei dat bevrijden van ‘vrees voor de dood’ hier ingevuld kon worden. Het belangrijkste argument is dat Jezus dit zelf zegt terwijl hij de dood in de ogen kijkt. In psalm 49 gaat het ook over de dood als macht die je in de greep heeft en waar je last van hebt. 'God zal mij vrijkopen uit de macht van het dodenrijk', zegt vers 16. Door de losprijs die Jezus ging betalen door zijn sterven aan het kruis, word je vrijgekocht van de angst voor de dood."
"Het is sowieso belangrijk om teksten als deze in de uitleg specifiek te maken. Als je teveel ruimte openlaat en je het hele evangelie in zo'n tekst stopt, zegt het niet veel meer. Juist door een specifieke benadering wordt het beeld scherper."
Praatmee