Eén van onze tieners zat in een donkere periode. Hij hekelde de wereld, de maatschappij, en alle onechtheid en onoprechtheid onder volwassenen. “People are shit”, schreef hij in koeienletters op zijn jasje. Als jeugdleider vond ik het moeilijk om hem te bereiken, maar zijn moeder keek met de ogen van Jezus naar hem. Misschien schaamde ze zich een beetje voor de profane tekst op zijn jasje. Ongetwijfeld raakte het haar dat haar kind zo somber was. Maar haar reactie kwam niet voort uit schaamte of verdriet, maar uit het midden van het Evangelie. "Mag ik er iets onder schrijven?" vroeg ze hem. Dat mocht ze. (Mooi dat hij zoveel van zijn moeder hield dat hij haar die ruimte gaf!) "People are shit!" stond er, maar zijn moeder schreef eronder: "That's why Jesus died!"