Hoe Jeruzalem een lastige steen des aanstoots is en blijft
Jeruzalem is een lastige steen. Een hinderlijke steen. Een steen die uit de weg geruimd moet worden. De volken zullen zich aan hem stoten en zich aan hem vertillen. Ze zullen zichzelf aan haar verwonden. Het valt allemaal te lezen bij de profeet Zacharia (12: 3). De vraag dringt zich op of deze oude profetie inmiddels vervuld is. Of beleven wij nu haar vervulling? Profetische teksten hebben vaak een gelaagdheid. Er zit een boodschap in voor toen en later.
Meer dan eens trokken de volken op tegen Jeruzalem. In het jaar 70 gebeurde dat op de meest verwoestende wijze. Des te meer verwondert het dat in 1948 de staat Israël werd uitgeroepen. Dat ging niet zonder slag of stoot. In de media circuleert de hardnekkige historische mythe dat de Joden de Arabieren met geweld verdreven zouden hebben. Er woonden overigens continu Joden in dat toen grotendeels lege land. Pogroms in Rusland en in het huidige Midden-Oosten waren er de oorzaak van dat veel Joden de vlucht namen naar Palestina. Van westers kolonialisme is dan ook geen sprake. Niettemin zadelen linkse groeperingen ons steevast met dit idee op. Trouwens: wat betekenen aanduidingen als “links” of “rechts” nog in deze tijd van emoties, “sfeerbeelden” in krant en op tv en de demonisering van de Joodse staat, vroeger voorbehouden aan ultrarechts?
Praatmee