Imker Kees Verrips wijst op gebroken schepping: “Adam en Eva waren niet bang voor bijen”
“We roepen mensen niet met een opgeheven vingertje, en een klimaatrapport onder de arm, tot de orde. Uit liefde voor Gods schepping willen we mensen in beweging zetten.” Kees Verrips is één van de initiatiefnemers van NatuurGetrouw, een vereniging van christenen met liefde voor Gods schepping. Cvandaag ging met de imker in gesprek over zijn missie, de schepping als evangelisatiemiddel en scheppingsgebrokenheid. “Gods schepping verdient niet alleen prioriteit bij klimaatactivisten en -hobbyisten. Het gaat ons allemaal aan!”
“God heeft ons twee boeken gegeven. De Bijbel en het boek van de schepping”, zei u eerder in een interview. Wat bedoelt u hiermee?
“Niemand kan om de grootsheid van de schepping heen. Romeinen 1 maakt duidelijk dat God Zichzelf door middel van de schepping bekend maakt. In die zin kunnen we Hem dus met het blote oog zien.” Verrips maakt dit concreet aan de hand van een voorbeeld. “Onlangs las ik over iemand die zich bezighoudt met biologische sierteelt. Die persoon besloot hiertoe nadat hij ontdekte dat God zoveel mechanismen in de schepping heeft gelegd. Dat was voor hem aanleiding om niet langer gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen. Dit is een geweldige ontdekking van Gods tweede boek!”
Vaak wordt gezegd dat God werkt door middel van de Bijbel. Uit uw werk komt naar voren dat Hij ook dit tweede boek gebruikt om Zichzelf te openbaren.
“Ik mag vaak iets moois van Gods schepping laten zien door te vertellen over hoe bijen te werk gaan. Als een bij een verblijfplaats zoekt voor de rest van de bijenpopulatie, neemt ze wat nectar mee naar de rest van de groep. Als de gevonden plek door de koningin goedgekeurd wordt, gaat zij zitten. De bijen herkennen haar geur, het hele volk verzamelt zich om de koningin en vormt zo een tros bijen. Daarnaast zijn bijen buitengewoon efficiënt. Veel mensen zijn gewend om hun auto in één keer vol te tanken. Een bij gaat zo niet te werk. Als ze bij een bloem komt en helemaal ‘volgetankt’ is, is er geen ruimte voor nieuwe nectar. En dus neemt ze een bepaalde hoeveelheid honing mee om op de plek van bestemming te komen. Vervolgens kan de bij zich ‘voltanken’ bij de bloem en de terugreis naar huis afleggen. Ik zei tegen de artsen: ‘kunnen jullie of ik dit bedenken? Dit heeft God voor ons gedaan!’ En vervolgens liepen we in de tuin door naar het volgende wonder…”
Praatmee