Laten we elkaar vaker bemoedigen in plaats van bekritiseren
Mijn gedachten zijn best vaak negatief als het gaat over mezelf als moeder en over hoe anderen een situatie beoordelen. Ik merk dat ik erg kritisch naar mezelf kijk en ervan uitga dat anderen ook zo kritisch naar mij kijken. Maar wie zegt dat dat klopt? Wie zegt dat de mensen in de kerk dachten dat ik mijn jongste niet in de hand had?
Negatieve gedachten – dit gedrag is echt niet normaal, hier hebben andere ouders nooit last van, bij anderen gaat het allemaal vanzelf – zorgen ervoor dat ik me niet alleen een waardeloze moeder voel, maar ook dat ik me af en toe als een waardeloze moeder gedraag. Want als ik mezelf veroordeel, reageer ik niet meer vanuit mijn principes of overtuiging, maar vanuit mijn emotie. Dat maakt dat ik veel bozer word dan nodig is in die situatie.
We hebben allemaal waardering nodig. Als moeder heb je misschien vaker het gevoel dat je bekritiseerd dan gewaardeerd wordt. Dit kan ervoor zorgen dat je soms bozer reageert op je kinderen dan je zou willen. Je bent dan niet alleen boos op het gedrag van je kind, maar ook op jezelf, op de ander, gewoon op het feit dat het niet gaat zoals je zou willen of omdat je niet genoeg waardering krijgt.
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee