Na vier preekbeurten wilde ds. Goedvree het bijltje erbij neergooien: “Ik dacht: ik kan het niet”
“Na mijn preekbeurt in Grafhorst, zei ik tegen mijn vrouw in de auto: het is afgelopen. Ik stop ermee. Ik kan het met mijn hoofd en hart niet bijbenen dat ik Gods Woord verkondig”, vertelt ds. A. Goedvree. De hervormde predikant uit Hellouw is al 25 jaar dominee, maar dat had ook zomaar anders kunnen zijn. Na een paar tegenvallende preekbeurten wil de dan nog theologiestudent het bijltje erbij neergooien, totdat er iets verrassends gebeurt. Twee weken later wordt Goedvree onverwachts gebeld met de vraag of hij in Nijkerkerveen kan voorgaan vanwege een zieke kandidaat. “Die ochtend heb ik écht voor het eerst in mijn leven gepreekt”, vertelt hij aan Cvandaag.
“Ik ben niet met een toga in de wieg gelegd. Zeker niet”, zegt Goedvree als hem gevraagd wordt hoe zijn roeping ontstond. “Ik ben geboren en getogen in Putten en groeide op in een écht hervormd gezin. We kerkten in de Grote Kerk van Putten die duidelijk een gereformeerde bondssignatuur had. Hoewel ik altijd zonder tegensputteren naar de kerk meeging, zocht ik met name in mijn tijd als tiener een stukje vrijheid. Je zou het een wereldse vrijheid kunnen noemen. Dan spreek ik over de jaren '80.”
Praatmee