Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Afgelopen vrijdag ben ik naar het Weihnachtsoratorium van Bach geweest, maar dit hoofdstuk heeft juist te maken met de Matthäus Passion. Nu begint de lijdensweg van Jezus. Een bijzonder verhaal om juist vlak voor Kerst te lezen. Vanuit religieus perspectief zou je kunnen zeggen dat het verhaal van Kerst niet zo veel impact zou hebben gehad als er geen Paasverhaal was. Zowel in het Kerst- als in het Paasverhaal gaat het om een zwakke en kwetsbare Jezus die andere mensen wil dienen en Zich helemaal voor hen wil geven.
De hogepriesters en oudsten van het volk beramen een plan om Jezus gevangen te nemen, maar niet op het Pesachfeest, uit angst voor een volksopstand. Jezus komt ondertussen in Bethanië aan, waar Hij in het huis van ene Simon die aan een huidziekte geleden leed, aanligt voor de maaltijd. Tijdens de maaltijd komt er een vrouw naar Hem toe en zij giet kostbare olie uit over Zijn hoofd. De leerlingen vinden dit maar verspilling en zeggen dat ze die olie hadden kunnen verkopen voor veel geld, dat ze dan aan de armen hadden kunnen geven. Maar Jezus vraagt hen waarom ze haar lastig vallen, want ze doet iets goeds voor Hem. De armen zullen altijd bij de leerlingen zijn, maar Jezus zullen ze niet altijd (fysiek) hebben. Door de olie over Hem uit te gieten, bereidt ze Zijn lichaam voor op het graf, legt Hij uit. Hij verzekert hen zelfs dat overal waar het goede nieuws bekend gemaakt zal worden, ook over deze daad van de vrouw verteld zal worden. Dat vond ik wel bijzonder om te lezen, aangezien dat echt uitgekomen is. Daarnaast vraag ik me af hoe Jezus zich gevoeld zou hebben wanneer Hij over Zijn dood sprak. Daar wordt later in het hoofdstuk meer over geschreven, wat ik intrigerend vond.