Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Hoe begin je eigenlijk met Bijbel lezen? Tja, hoe ben ik begonnen? Door mijn ouders die aan tafel de Bijbel lazen. Onze huishoudelijke hulp die uit de kinderbijbel voorlas. De onderwijzers op school die bijbelverhalen vertelden en op een gegeven moment heb ik het zelf opgepakt en ben verder gegaan waar zij waren gebleven. Die Bijbel werd op die manier ook mijn boek. Maar ben ik ook verder gekomen? Het is mijn vak geworden. Ik snap vanuit de basistalen van de Bijbel beter wat er in en met de bijbeltekst aan de hand is.
Maar toch: als je de Bijbel opendoet, is de eerste ervaring die van vervreemding. De tekst roept allerlei vragen op, die we in de kerk vaak moeiteloos overslaan. We lezen en zingen teksten die voor buitenstaanders bizar moeten overkomen. En ook voor velen in de kerk is dat net zo, maar die nemen het vaak voor lief of zijn eraan gewend er maar niet moeilijk over te doen. De Bijbel lijkt me daarom zomaar een ‘gevaarlijk’ boek. Ik begrijp dat ik met deze opmerking sommigen tegen de haren in strijk, maar ik waag het er toch maar op. Het ‘Boek der boeken’ roept voor velen veel meer vragen op dat het beantwoordt.