De PKN heeft inmiddels een boodschap aan haar Joodse relaties naar buiten gebracht. Lees hier meer. Soms neemt ergernis bezit van mij. Door wat en door wie? Door de verklaring van mijn eigen kerk, de PKN over de ramp in Israël. De secretaris-generaa
Dit laat je toch niet lopen…. Dat zou wel heel dom zijn: Elim. Elim is een oase in de woestijn, de streek waar we al een poosje rondtrekken. De regio tussen Egypte en het beloofde land, Kanaän. Als je uit Egypte in Kanaän wilt komen, heb je nog wel e
De Bijbel staat vol met rijke verhalen. Verhalen die we al talloze malen gehoord hebben, maar waar we nog steeds niet alles van weten. De komende tijd neemt prof. dr. Piet van Midden ons met het volk Israël mee op reis door de woestijn. Iedere laatst
De Bijbel staat vol met rijke verhalen. Verhalen die we al talloze malen gehoord hebben, maar we nog steeds niet alles van weten. De komende tijd neemt prof. dr. Piet van Midden ons met het volk Israël mee op reis door de woestijn. Iedere laatste vri
De Bijbel staat vol met rijke verhalen. Verhalen die we al talloze malen gehoord hebben, maar we nog steeds niet alles van weten. De komende tijd neemt prof. dr. Piet van Midden ons met het volk Israël mee op reis door de woestijn. Iedere laatste vri
Daar zit je dan, met je telefoon. Eerst maakte corona de dienst uit in de media, en nu de oorlog in Oekraïne. Ik doe mee met een internationale chat-groep, opgezet in Lviv, van vrienden en bekenden en ook heel veel onbekenden. Verbonden door stemmen
Dit is mijn laatste column. Ik ga binnen CIP wat anders doen: manieren van bijbellezen bespreken. U leest er binnenkort stellig meer over. Dat ligt in elk geval dicht tegen mijn vakgebied aan. De Bijbel is letterlijk en figuurlijk een verhaal apart.
Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: ‘Dit huis is geen hotel’, als we thuiskwamen, een volle tas met wasgoed in de waskamer smeten en vroegen hoe laat het avondeten zou zijn. De geschiedenis herhaalt zich. Mijn zonen sturen per Whatsapp nu hun agenda
We zouden het zó met kerst kunnen lezen: het verhaal over David die een volkstelling gaat houden. Een beetje als Augustus. Laten uitrekenen dat ze met je moeten rekenen. Het verhaal vind je in 2 Samuël 24. Daarin is het nota bene God zelf die David o
Soms is een papieren krant een uitkomst. Ik zou het belangrijkste nieuws van de laatste dagen gemist hebben als ik enkel van de digitale media afhankelijk was. Overigens doe ik digitaal helemaal mee, alleen heb ik geen zin om ’s morgens vroeg al acht
‘Ik heb er geen vertrouwen in dat het nog goed komt', zei de meneer die aan de andere kant van mijn tafeltje in zijn koffie zat te roeren. De opmerking kwam zomaar uit de lucht vallen. Kenneijk zat het de man hoog en liep de emmer even over. ‘Waarin
Jans Witte was iemand die graag de handen uit de mouwen stak. Iedereen kon een beroep op haar doen en deed dat prompt. Op haar verjaardag werden dan ook diverse bossen bloemen aangesleept. En dozen bonbons, genoeg om de kleinkinderen kransslagaderpro
Soms worden de dingen je zomaar in de schoot geworpen. Zoals de ervaring van de meneer die op zaterdag, vlak voor sluitingstijd, nog een paar kopieën moest maken bij Albert Heijn. Dat was een service die de grootgrutter vroeger bood. Het kopieerappar
Ik heb ooit op de ambulance gezeten. Zo zeg je dat ‘op de ambulance.’ Het begon met een noodgeval: een ernstige ongeluk en geen chauffeur was beschikbaar. En het groeide uit. De rijvaardigheid etc. was wel in orde. Maar ik stond ermee op en ging erme
We schrijven 38 na Christus, Alexandrië in Egypte. Dan moet Paulus nog aan zijn missionaire ‘rondjes Middellandse Zee’ beginnen. Er zijn nog geen christelijke kerken. In Alexandrië wonen zo’n 150.000 Joden. Ooit waren de Joden in 537 v. Chr. door kon
‘We moeten het doen met een lege hemel en een vuile aarde.’ Woorden van de Zweedse cineast Ingmar Bergman. Niet de grootste positivo. Elke keer als ik een film van hem gezien had, had ik een borrel nodig om er weer bovenop te komen. In Cries and Whis
Soms ben je gewoon een beetje dom. Mijn vrouw en ik liepen, vlak voor corona een spoor van dood en verderf achterliet, op een rommelmarktje dat duidelijk georganiseerd was door een groep gereformeerden van orthodoxe snit. We voelen ons er helemaal to
Columnisten anno 2021 boffen maar. Hun enige probleem is keuzestress. De onderwerpen om over te schrijven rollen over de tafel: een regering die alles doet behalve regeren; een brede coalitie van klagende boeren, verzorgenden en verplegenden, medici,
Een Kinderboekenweek en dan beginnen met een taalfout… ‘Worden wat je wil’. ‘Je wil...’ het doet zeer aan mijn ogen, maar er is stellig een neerlandicus die mij gaat vertellen dat ‘Worden wat je wil’ goed Nederlands is, spreektaal. Voor mij hoort het
Huisbezoek… ik denk dat geen kind daarop zat of zit te wachten. Mijn zusje en ik destijds althans niet. Maar onze ouders waren onverbiddelijk: we hadden veel voorrechten en dan moest je niet zeuren over de minder leuke dingen. Wij zetten ons schrap:
Sommige Bijbelverhalen zijn zo bekend dat je nauweljks meer leest wat er werkelijk in de Bijbel staat. Maar kom er niet aan, want we verdedigen graag wat we al in de kinderstoel hoorden. De kerststal staat ook niet in de Bijbel, maar o wee als je daa
De Chinese mevrouw in Beijing was duidelijk: ‘Drie kinderen is gewoon veel te duur. We hebben torenhoge vaste lasten en moeten ook nog eens voor onze beide ouders zorgen. We houden maar weinig over om het huishouden van te draaien en om uit te gaan.’
Op 7 en 8 september is het Rosh HaShana, Joods Nieuwjaar. Geen groot vuurwerk. Wel de ramshoorn, de shofar, die klinkt en die tien dagen van bezinning aankondigt. De jamiem nora’iem. Letterlijk: de schrikwekkende dagen. De tiende dag van het nieuwe j
Ik heb een paar kleinkinderen. Ze groeien op in weelde en zijn van plan om het allemaal beter te gaan doen dan hun vader en grootvader. Ik zie het van een afstand aan. Ik ben bezorgd. Ik had hun graag een vernieuwde aarde gegund. Maar er is zomaar ge
Zomer 19-nog wat. Het jaar doet er niet zoveel toe. Het was elk jaar hetzelfde en elk jaar vakantiefeest. Mijn ouders verhuisden hun halve inboedel, kinderen, logees enzovoort van Zaandam naar Catrijp in de Noord Hollandse duinen om daar minstens vie
Van dik hout zaagt men planken. Je heet niet voor niks Houtzager en je bent niet voor niks homoactivist. Houtzager heeft Spong gevraagd voor hem een artikel 12-procedure tegen het OM te beginnen. Spong wil dat wel doen voor een vriendenprijsje van 50
Ik ben er nog niet aan toe, aan vakantie. Ik bedoel natuurlijk: ik ben er heel erg aan toe, maar heb nog geen vakantie. Hoogzomer is altijd een beetje lome tijd in de kerk. Ik bezoek vooral senioren, die allerlei contacten missen omdat kinderen en ke
Apart, hoe taal werkt. In allerlei bijdragen over Peter R. de Vries (ook apart, die R.) wordt in de verleden tijd gesproken. ‘Hij was zo’n bevlogen man... Hij pakte zoveel cold cases aan.’ Er wordt hier en daar zelfs een curriculum vitae opgenomen. A
Ik heb op de universiteit een collega die Van van der Eijk heet. Dat ‘Eijk’ heb ik even zelf verzonnen, om de privacy enigszins te borgen. De rest klopt. Dat ‘Van van’ had ik in eerste instantie niet eens gezien. Later beschouwde ik het als een schri
In de jaren ’80 van de vorige eeuw reisde ik met vrienden door Noord-Amerika, onder andere door de woestjn van Utah. Het is bizar en onherbergzaam woestijngebied. De eenzaamheid valt er op je neer. We kregen er pech: een waterslang van de motorkoelin
Het is al van heel lang geleden en het zit dan ook diep. Mijn lieve vader was tot geloof gekomen. Hij liet zich dopen en nam het evangelie serieus. Op allerhande locaties, in schoollokalen en verbouwde kippenhokken sprak hij over de Bijbel en over Ch
Jarenlang heb ik in colleges studenten voorgehouden dat het persoonlijk voornaamwoord ‘haar’ ook op een meervoud kan zien. Dus bij de uitdrukking ‘Ik geef haar een boek’ heb je nog geen idee of het boek aan één of aan meer dames wordt geschonken. Inm
Dominees hebben iets met woorden. Als je dat niet hebt, kun je beter een technisch vak kiezen. Want je moet elke zondag die kansel op. Dan moet je iets zeggen over een Bijbeltekst. Je moet spreken vanuit je geloof. Ga er maar aan staan. Risico’s geno
‘Kom tot inkeer! Want het Koninkrijk van de hemel is nabij!’ Het zijn woorden van Johannes de Doper die Jezus later overneemt. Daarmee is het allemaal begonnen. Jezus heeft niet over de kerk gepreekt, of die gesticht. Hij was ook niet de eerste chris
Kerst speelt midden in de nacht, Pasen heel vroeg in de morgen, als het nog nauwelijks licht is, Pinksteren krijgt zelfs een concrete tijd mee: 9.00 uur in de morgen. De feesten gaan van de nacht naar het licht. Bij elkaar is het een climax, maar wor
Ja hoor, het is weer zover. Een vijftal PKN-dominees laat zich uit over het conflict dat Israël heeft met Arabische bewoners van het gebied. Een boodschap. Dat kun je van een dominee verwachten. Niet alleen een boodschap van de kerk, maar ook aan de
Binnenkort breken de examens van de middelbare scholen aan. Een tijd met nogal wat stress. Wij hebben hier thuis een examenklant en het kan geen kwaad af en toe mee te kijken. Mijn vrouw en ik hebben de taken verdeeld: zij kijkt mee met Engels, Wisku
Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral… Woorden van niemand minder dan Bertolt Brecht. ‘Eerst eten, dan ethiek.’ Ethiek hangt aan de laatste speen. In de oorlog vochten chique mensen met elkaar op straat om iets eetbaars. Honger maakt een ander
Hebt u vandaag al iemand gesensibiliseerd? Ik vraag het maar. Ik stotterde even toen ik hoorde dat RTL-Nieuws het in de notulen van de ministerraad had aangetroffen, uit de mond van Wopke Hoekstra opgeschreven. Sensibiliseren.... het deed me denken a
De satan snapt er wat van. In het prachtige drama van Job komt hij in de opening naast God als enige aan het woord. Hij heeft Job gescout als potentieel slachtoffer. De satan mag Job op de proef stellen, maar hij hengelt Job niet binnen. Job blijft b
RVS. Het staat voor roestvrij staal, maar ook voor Raad voor Volksgezondheid en Samenleving, een minstens zo robuust gegeven. Nu moet ik bekennen dat mijn veren bij woorden als ‘volksgezondheid’ en ‘landsbelang’ al snel omhoog gaan staan. Het zijn be
De tijd dat de dominee of pastoor vanaf de kansel een stemadvies gaf, ligt ver achter ons. Ik schrijf dat met enige aarzeling op, omdat ik het voor mogelijk houd dat er zomaar verborgen stemadviezen worden gegeven. Maar in het verleden werd de mensen
Ik zou van het programma ‘Gewoon. Bloot’ waarschijnlijk niet gehoord hebben, ware het niet dat Kees van der Staaij er op voorhand lawaai over maakte en Daniël van Deutekom zelfs een handtekeningenactie tegen het programma startte. Tja, en dan ben ik
In zijn nieuwste column vertelt dominee Piet van Midden het verhaal van Gerrit, een jongen die vroeger in de huisdrukkerij van zijn vader werkte. Maar wat heeft dat verhaal ons vandaag de dag te zeggen? En wat heeft de ChristenUnie daarmee te maken?
Wat iedereen die een beetje kan nadenken, raden kon wordt waar: je vaccinatiebewijs wordt de toegangspas naar de nieuwe wereld. Ik kan beter ‘als nieuw’ zeggen. Want dat is gewoon onze wereld van vroeger, toen geluk nog heel gewoon was. Toen we nog g
Nederlanders zijn gek op spelletjes en daar ben ik trots op. Met de familie rond een bordspel alsof er geen digitale wereld bestaat. Spelletjes zijn heerlijk knus. Als kind speelde ik het liefst monopoly. Dat liep vrijwel altijd op ruzie uit, zodat h
IJs. Als het stevig vriest, gebeurt er wat met mensen. IJs is een hard koud laagje op het water, maar een warme plek in onze ziel. Sloten die je eerder blokkeerden, maken nu het achterliggende land bereikbaar. Je kijkt opeens anders tegen je eigen st
Het zat eraan te komen: de rek is grotendeels uit de samenleving. Een groep keert zich nooit tegen zichzelf, maar de wal keert wel het schip. Marianne Zwagerman schreef vorig jaar al in een column: ‘Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maa
De rellen zijn voer voor psychologen. Voor de een zijn de relschoppers tuig van de richel, voor de ander zijn het kansarmen die helaas gewelddadig uit hun slof schieten. En alles ertussen in. Wanneer je tent is afgebroken, komt je oordeel waarschijnl
Ik woon in een dorp waarin koop- en huurhuizen door elkaar heen zijn gebouwd. We hebben dus geen pracht- of krachtwijken. Zelfs nauwelijks straten met alleen maar dure of goedkope huizen. Dat is misschien lastig voor bedrijven die op postcode selecte
