Ik heb op de universiteit een collega die Van van der Eijk heet. Dat ‘Eijk’ heb ik even zelf verzonnen, om de privacy enigszins te borgen. De rest klopt. Dat ‘Van van’ had ik in eerste instantie niet eens gezien. Later beschouwde ik het als een schrijffout. Tot de naam ook in officiële stukken ‘Van van der Eijk’ bleek. Ik vroeg m’n collega naar dat vreemde ‘Van van’. Ik heet toch ook niet ‘Van van Midden’. Haar antwoord was verbijsterend duidelijk: slavenverleden.