Jezus' opstanding brengt mensen ten val die hun macht ontlenen aan de dood

De opstanding wordt door de evangelisten niet als een āhappy endā gepresenteerd, ter afsluiting van een steeds treuriger en somberder verlopend verhaal, maar als de gebeurtenis waaruit blijkt dat de executie van Jezus werkelijk de nekslag heeft toegebracht aan de machten van het duister die de komst belemmerden van Gods nieuwe wereld, Gods ākoninkrijkā van machtige, scheppende en herstellende liefde, āop aarde zoals in de hemelā.
De lichamelijke opstanding krijgt zo een veel diepere betekenis dan in de ogen van hen die alleen een koninkrijk verwachten dat āniet van deze wereldā is, ook al geloven ze van harte in de opstanding. Vanuit Marcusā standpunt is de opstanding het moment waarop Gods koninkrijk āaan de machtā komt. Vanuit Johannesā standpunt is het de start van de nieuwe schepping, het nieuwe Genesis. Volgens MattheĆ¼s krijgt Jezus door de opstanding de positie waarvoor Hij altijd al was voorbestemd, die van de rechtmatige Heer van de wereld, die zijn volgelingen uitzendt om de wereld op te roepen Hem te volgen en op zijn manier mens te leren zijn (zoals een nieuwe Romeinse keizer zijn ambassadeurs eropuit stuurt, maar dan wel met methoden die passen bij de boodschap).
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee