Israëlwerker moest negen keer schuilen tijdens luchtalarm: "We schuilen bij de Heere"
“In het trappenhuis gingen we als gezin in gebed. En toen kwamen de tranen. De schuilplaats van de Heere is een betere plek dan een fysieke schuilplaats. We bidden voor vrede”, vertelt Geert de Korte. Hij woont als Israëlwerker nu ruim een week in de Israëlische hoofdstad Jeruzalem. Zijn missie in ‘het Beloofde land’ kent vanwege de gruwelijke aanval van Hamas een hele andere start dan gedacht. Cvandaag sprak De Korte over bidden tijdens een luchtalarm, geestelijke strijd en wat de oorlog voor zijn werk betekent.
Eerder dit jaar werd De Korte door het Centrum voor Israëlstudies (CIS) benoemd als Israëlwerker. Hij werd eind vorige maand vanuit de hervormde gemeente in Dordrecht uitgezonden. Hij is de opvolger van Albert Groothedde, die in augustus terugkeerde. Tijdens zijn verblijf in Israël studeerde Groothedde onder andere aan een lokale Joodse rabbijnenopleiding en participeerde hij in interreligieuze dialooggroepen. “Het is prachtig om als christen samen met Joden het Nieuwe Testament te bestuderen! Het is leerzaam en inspirerend voor mijn Joodse gesprekspartners, maar zeker ook voor mij”, zei hij onlangs in gesprek met Cvandaag.
Afgelopen zaterdag viel Hamas Israël binnen. Hoe heeft u die dag beleefd?
“Hier in Jeruzalem ging het eerste alarm om 08:30 uur af. Het was bizar om voor het eerst het luchtalarm te horen. Mijn vrouw en ik keken elkaar aan en we wisten meteen hoe laat het was. We hebben de eerste keer geen schuilkelder opgezocht, maar hielden ons schuil in het trappenhuis. Nadat het luchtalarm voor de tweede keer afging, gingen we met onze buren naar de schuilkelder. Sinds de aanval van Hamas hebben we in totaal zo’n negen keer de schuilkelder bezocht.”
De Korte omschrijft de schuilkelder als “een soort grote slaapkamer met een aantal vieze stoelen en een kraantje. We verbleven er als gezin met onze twee buren. Dat was meteen onze eerste kennismaking met onze buren. Ik denk dat er in de schuilkelder in totaal ruimte is voor zo’n vijftien mensen. Ondertussen hoorden we dat raketten uit de lucht werden geschoten. Op sommige momenten was al snel duidelijk dat het gevaar geweken was en verbleven we niet langer dan vijf minuten in de schuilkelder.”
Praatmee