Terugkijken: Broer en zus Meijer overleefden ternauwernood de watersnoodramp

Gisteren was het exact 70 jaar geleden dat ons land door de watersnoodramp getroffen werd. Hierbij kwamen ruim 1800 mensen om het leven en werden circa 72.000 mensen geëvacueerd. Een van de mensen die de watersnoodramp aan den lijve ondervond, is Jaap Meijer uit Stellendam. Als jongetje van zes werd hij tijdig met zijn gezin geëvacueerd. Samen met zijn zus Riet Both-Meijer die vlak na de watersnoodramp geboren werd, schoof hij deze week aan in het Family7-programma Uitgelicht!.

“Als zesjarige jongen beleef je zoiets heel anders dan iemand die volwassen is. Al die dingen die je meemaakte waren best spannend maar stiekem vond ik het ook prachtig”, vertelt Jaap Meijer die zich de watersnoodramp nog precies weet te herinneren. “We woonden in Stellendam onderaan de dijk en werden door opa weggehaald. Als ervaren visserman zag hij al aan het waterpeil in de haven dat het niet goed zou gaan. Het water stond bij eb namelijk al net zo hoog als normaal bij vloed het geval is.”

“Mijn opa woonde op de dijk en stelde dat we veiliger in zijn huis waren. Daar zouden we hoger zitten als het water zou komen. Dat hebben we toen maar gedaan”, vertelt Jaap Meijer verder. Samen met zijn ouders verliet Jaap halsoverkop zijn ouderlijk huis om bij opa intrek te nemen. Het enige wat hij op dat moment zag was water, heel veel water. “De haven waar je normaal kon wandelen was al niet meer te bereiken.” Bang was Jaap echter allerminst. “Ik vond het allemaal prachtig. ’s Avonds werd je laat uit bed gehaald en mocht je met opa mee.”

Zijn ouders en opa daarentegen waren wel angstig. “Het water kwam en sloeg met fors geweld tegen de huizen aan. Je voelde de boel heen en weer bewegen. Dat maakte hen angstig, want vele huizen waren door het geweld van het water al ingestort.” Toch zou het gezin niet omkomen. “We werden vervolgens in Ahoy Rotterdam ondergebracht. Al hebben we daar maar een dag gezeten. Even later werden we door een familie opgehaald. We konden echter niet bij elkaar blijven want mijn vader en moeder verwachtte op dat moment een kleintje. Ik kwam bij een andere familie terecht, wel in dezelfde straat in Hillegersberg.”

Dat baby'tje dat op komst was, bleek zijn zus Riet te zijn. Twee maanden na de ramp zou ze geboren worden in het huis van mensen die het deels gescheiden gezinnetje opvingen. “Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor het feit dat mijn ouders zo ontzettend goed verzorgd werden. Er was sprake van dat mijn moeder naar een kraamkliniek moest, maar tante Mannie (de vrouw des huizes, red.) stond erop dat mijn moeder in haar huis zou bevallen. Voor hun gastvrijheid en zorg ben ik heel mijn leven dankbaar geweest. Met deze familie hebben we altijd contact gehouden", zegt Riet Both-Meijer.

Benieuwd naar het volledige verhaal van Jaap Meijer en Riet Both-Meijer? Bekijk dan de uitzending van Uitgelicht! in onderstaande video terug.

Deel dit artikel op: